تقوا مادر باعث ایجاد فضیلت ها و خصلت های انسانی و اخلاقی در کودک می شود، شخصیت طفل را مستقل و آزاد از هرگونه انحراف و بی بند و باری و ریا و فساد می آفریند. اگر مادر پاک و با تقوا باشد فرزندش در حال و آینده شرف خود را نگه دار است و از دست نمی دهد.
تقوای مادر نیروی ذخیره در او ایجاد می کند و او را در مقابله با مشکلات یاری می دهد و طبعاً کودکانی که در سایه چنین وضعی پرورش یابند آرامش و قدرت روانی دارند و در برابر دشواری ها مقاوم می گردند.
مادر الگوی رفتار کودک است و از این نظر ضروری است با تقوا باشد حیله و تدلیس در او نباشد از ریا و کذب، خودپسندی، به خود بالیدن و غرور دور و برکنار بماند، در برابر خوشبختی و بدبختی دیگران حساس باشد نه بی تفاوت، نیرنگ و تقلب نداشته، فحش و ناسزاگوئی از او دیده نشود، غیبت نکند، حسادت نورزد، دیگران را نفریبد، با تعارفات تصنعی زندگی خود و دیگران را رنگ ندهد در چنان
صورتی طبعاً همین خصایص در کودک استوار و ریشه دار خواهد شد.
از سوی دیگر آموزش مقررات به هنگامی مفید است که توأم با خدا ترسی واقعی باشد تا ضامن درونی برای اجرا و کنترل آن موجود شود، اگر بر مادر خداترسی واقعی حکومت نکند چگونه می تواند برای فرزندان چنین ضمانت اجرائی را ایجاد نماید؟ پاکی و صداقت و پرهیز از گناه مربی بیدار کننده و جهت بخش است، محرک اراده و انگیزه ای برای بهسازی و خیرخواهی است.
