اتحاد نفس با بدن به قدرى با یکدیگر مرتبط و متحدند که حالات نیک و بد هر یک در دیگرى اثر مىگذارد. کسى که دچار نگرانى و تشویش خاطر است اثرات نامطلوبى روى بدن او مىگذارد و جسم وى را از مسیر سلامت و اعتدال منحرف و به بیماریهاى مختلف جسمى و روحى گرفتار مىنماید.
دل چو آرام نباشد ز تن آرام مخواه
باده صاف ار نبود روشنى از جام مخواه
روشنایى ز شب و تیرگى از روز مجوى
شادمانى ز غم و پختگى از خام مخواه
على علیهالسلام مىفرماید:
الهم یذیب الجسد(1)
آتش اندوه و غم، بدن آدمى را مىگذارد و مانند فلز مذابى آب مىکند.
على علیهالسلام در مورد فرسودگى بدن مىفرماید:
الهم نصف الهرم(2)
اثر غصه و غم انسان نیرومند را ناتوان مىکند و در جوانى او را فرسوده و نیمه پیر مىسازد.
و همچنین على علیهالسلام مىفرماید:
من لم ینجه الصبر أهلکه الجزع(3)
کسى را که شکیبایى نجات ندهد، بى تابى او را هلاک گرداند.
1) فهرست غرر و درر، ص 35.
2) حکمت 143، على علیهالسلام در نهجالبلاغه.
3) حکمت 198 على علیهالسلام در نهجالبلاغه.
