وقتی کودکان فقط با شیر مادر تغذیه شوند، هر روز قوی تر و در مقابل بیماری ها مقاوم تر می شوند. بهترین شیر برای کودک، شیر مادر است. این حقیقت که: «هیچ چیز جای محبت و شیر مادر را نمی گیرد» سالهاست که پذیرفته شده است.
می دانیم که شیر مادر از همه ی غذاها بهتر است و دلایل آن به ویژه در کنفرانسهایی چون موناکو 3 که به وسیله ی کارخانه های نستله – گیگوز در سال 1978 ترتیب یافته، به وضوع مشخص شده و به خصوص روش شیر دادن سنتی به مادران جوان یادآوری شده است. از دوره ی باستان، تغذیه با شیر مادر جای ویژه ای را در نگهداری کودکان داشته است.
مزایای شیر مادر عبارت است از:
1- مقدار مواد موجود در شیر مادر متعادل است. به طوری کلی، شیر هر حیوانی با رشد بچه ی آن حیوان مطابقت دارد.
2- خاصیت ضد عفونی و ضد حساسیت شیر مادر.
انطباق خود به خودی شیر مادر با نیازهای نوزاد.
ژ.بالکسر در سال 1762نوشته است: «طبیعت [که ما مسلمانان آن را ذات اقدس پروردگار خالق کلیه ی موجودات می دانیم] که همه چیز را به بهترین نحو آفریده است، شیر مادر را نیز به تدریج آماده ساخته تا با موقعیت اعضای نوزادش کاملاً متناسب باشد، یعنی شیر مادر در اولین ماه به گونه ای است که دقیقاً با احتیاج های نوزاد یک ماهه منطبق است، سپس این شیر مجدداً به طور طبیعی آماده می شود تا نیازهای اعضای قوی تر کودک را برآورده سازد.«
4- ایجاد رابطه ی عاطفی بین مادر و کودک.
5- شیر مادر، عاری از هر گونه میکروب، سالم، ولرم، خالص و همیشه آماده است و به نظر می رسد بزرگسالانی که در اولین ماههای زندگی با شیر مادر تغذیه شده اند، کمتر دچار چاقی و فربهی می شوند و کمتر از دیگران از ناراحتی های ناشی از تصلب شرایین و فشار خون رنج می برند.
اگر در هنگام شیر دادن، نوزاد به مقدار کافی شیر نخورد، استفاده از شیر خشک برای تکمیل وعده ی غذایی اش غیرضروری است. مدت شیر دادن بین 10 تا 30 دقیقه است و پیشنهاد می شود از ر دو سینه جهت شیر دادن استفاده شود. اگر نوزاد خوب شیر خورده باشد، بعد از شیر
دادن به آرامی می خوابد. در این صورت، او را تا نوبت بعدی بیدار نکنید، مگر این که خودش بیدار شود. اگر بین دو نوبت شیر دادن، نوزاد گریه کرد، احتمال گرسنگی وجود دارد و مادر می تواند او را شیر دهد، به شرط این که فاصله ی بین دو وعده شیر دادن حداقل دو ساعت و نیم باشد و اگر این فاصله به اتمام نرسیده، کمی آب کافی است.
نوزادی که گریه می کند همیشه به علت گرسنگی نیست. به محض این که کودک با گرفتن سینه گریه نکرد، خود دلیل خوشحالی اوست و این خوشحالی تنها به جهت یافتن شیر است. (1)
1) تغذیه ی نوزادان، ص 7-9 و 17-21.