اینکه رفتار مادر را برای کودک مهم برشمردیم به چند دلیل است.
1- وجود حالت تقلید یا همانند شدن در کودک: در طفل خصوصیت همانند شدن است، رفتار بزرگسالان را بلا اراده تقلید می کند، همه چیز او مهم است، حتی جارو کردن مادر، روزنامه خواندن پدر، نحوه ی نزاع دو نفر با هم.
شک نیست در این همانندی نقش آن کس برای طفل مهم تر است که بیشتر در کنار اوست و آن مادر است. کودک همه ی حرکات و سکنات مادر را زیر نظر دارد، اطوار و اداهای او را می بیند، چه زشت و چه زیبا آن را انجام می دهد. به خصوص که زمینه ای از تجارت قبلی برای او وجود ندارد تا براساس آن رفتاری را ارزیابی کند.
خلاصه آن که شخصیت طفل بر این اساس رنگ می گیرد و عادات و اخلاق مادر در او نافذ می شود.
2- حالت کنجکاوی برای فراگیری: کودک با بسیاری از پدیده های دور و برخورد نامانوس است، به دنبال سرمشقی است که بدان تأسی کند از او راه و رسم غذا خوردن، لباس پوشیدن، سخن گفتن، نظافت، و دیگر مسائل زندگی را بیاموزد. نخستین سرمشق او مادر است زیرا که دائم در کنار اوست.
3- حال قهرمان پرستی: کودکان به دنبال افراد ایدآل و قهرمانان هستند می خواهند فردی ایدآل پیدا کنند و رفتار خود را با او منطبق نمایند.
مادر به خصوص اگر توانسته باشد نظر کودک را بیش از دیگران به سوی خود جلب کند نخستین قهرمان زندگی در برابر چشم کودک است. طبعاً هر عملی ساده یا دشوار، خوب یا بد را از او تقلید و بدو تأسی می کند.
4- میل به شگفت آوردن: کودک خودستاست و می خواهد تحسین دیگران را به گونه ای متوجه خود سازد، آنچه را که از بزرگسالان می بیند بیان می کند و نشان می دهد، باشد که توجه برخی را به خود جلب کند. طبعاً آنچه را که می بیند بیش از هر چیز رفتار مادر است، تقلید از عملیات او زمینه و موجب خوبی برای طفل جهت نشان دادن خویش است.