نیاز به اسیدفولیک در طی دوران بارداری µg / day 600 می باشد که این افزایش نیاز به خاطر سنتز نوکلئوتیدها، تقسیم سلولی به میزان بیشتر، رشد جنین و جفت و رشد لوله عصبی می باشد. همچنین در ساخته شدن خون و پیشگیری از کم خونی مگالوبلاستیک نقش مهمی دارد.
در زمانی که دریافت ناکافی فولات وجود داشته باشد غلظت فولات اریتروسیت و سرم مادر کم می شود و باعث بروز آنمی مگالوبلاستیک در سه ماهه آخر بارداری می شود. مادرانی که قرص هایی چون فنی توئین، کاربامازپین، آنتی بیوتیک تریامترن، تری متوپریم مصرف می کنند هم ممکن است دچار کمبود فولات گردند. در دوران بارداری کاهشی در جذب و افزایشی در دفع ادراری فولاسین ایجاد شده که باعث تخلیه ذخایر مادر می گردد به همین خاطر نیاز به مصرف مکمل آن ضروری می باشد. البته مصرف بالای فولات سبب مسمومیت نمی شود.
تمامی خانم ها پیش از باداری باید شروع به دریافت مکمل اسیدفولیک کنند زیرا لوله عصبی در روز 28 بارداری شکل می گیرد و کمبود فولات سبب نقص اندام های جنینی و لوله عصبی در او می گردد. در این زمان بسیاری از خانم ها متوجه بارداری خود نیستند و این دریافت تا پایان سه ماهگی ادامه می یابد. منابع اسیدفولیک شامل: سبزی ها، لوبیا، آب پرتقال، سویا، گندم، بادام و بادام زمینی بوده و ویتامین C و محیط اسیدی به حفظ آن در غذا کمک می نماید. زنانی که از منابع اسیدفولیک تنها استفاده می کنند و مکمل دریافت نمی کنند دچار آنمی مگالوبلاستیک می شوند.
زنان سیگاری، الکلیسم، معتاد و آنهایی که قرص ضد بارداری و ضد صرع مصرف می کنند نیز در معرض خطر کمبود اسیدفولیک قرار دارند. البته در هنگام مصرف فولات باید کمبود ویتامین
B12 را نیز در نظر داشت.
