بازی و سازش اجتماعی

کودکان حساسیت های خاصی در برابر اجتماع دارند که اغلب زائیده دامان و آغوش مادر است، ضروری است که از آن حالت بیرون آید و براساس فرم های اندیشیده ی اجتماعی زندگی کند. و بازی موجب خوبی برای این تعدیل است. مادر از طریق بازی می تواند کودک را با اجتماع سازش دهد و با مقررات اجتماعی مأنوس کند، در زندگی اجتماعی او را رهبری نموده و زمینه را برای همزیستی مسالمت آمیز فراهم نماید. در کودک حالت تطابق با بزرگسالان به صورت ناخودآگاه وجود دارد،

سعی دارد راه و رسم ها را بپذیرد و خود را با آنها منطبق سازد و این مادر است که زمینه را برای تطابق او فراهم می سازد. از سوی دیگر مادر با اجازه دادن فرزند به شرکت در بازی با کودکان شناخته شده زمینه را برای جمع گرائی یعنی همبستگی او با جامعه فراهم می سازد و او را از حالت فردیت بیرون می آورد.