نقش مادر برای دختر مهمتر از پسر است زیرا او روزی باید مادر شود و راه او را ادامه دهد. اگر بخواهید او مادری نمونه و عالی باشد لازم است که خود نمونه باشید. دختران معمولاً روش مادر را در خانه تقلید می کنند و پسران رفتار پدر را در همه اثر رفتاری شان در کودک مهم است.
گاهی ممکن است مادر در خانه به گونه ای رفتار کند که دخترش از مادر شدن بیزار گردد و هرگز هوس زناشوئی و تشکیل خانواده را به خود راه ندهد. دختران کوچک بیش از هر چیز به فکر زندگی آینده، تولید نسل و محیط آرام زندگی هستند. به گونه ای ناخودآگاه خود را آماده مادری می کنند و طبعاً تجربه ای که مادران به آنها آموخته و نشان داده اند در این امر فوق العاده مؤثر است. مادر با رفتار خود به دختر می آموزد چگونه باید خانه داری کرد. اگر او وظیفه مادریش را با شوق و رغبت انجام دهد دخترش هم به احتمال قوی چون او خواهد شد اگر او زندگی را با غرولند بپذیرد از دخترش انتظاری به از این نباید داشته باشد. بهر حال منفی بافی ها، خودپسندی ها، بدخوئی ها اغلب از مادر به کودکان ارث می رسد.
