محیط یا محیط هایی که کودک در آن پرورش یافته، ندانسته بر او تاثیر می گذارند. والدین، خود این عمل را احساس نمی کنند، زیرا آن ها نیز در محیطی زندگی می کنند که همان تاثیرات را بر روی آن ها می گذارد و آن ها این تاثیرات را به طور ناخود آگاه به فرزندشان انتقال می دهند.
به راحتی می توان درک کرد که چرا تاثیرات محیط بر یک کودک هندی یا ترک با تاثیر همین عوامل بر یک کودک فرانسوی متفاوت است؟
در یک کشور واحد، تفاوت ها ظریف تر می شوند. با این وجود بسته به محل تولد(1)، رفاه کم یا زیاد خانواده، شغل پدر و… فرق هایی احساس می شود.
سه کودک را با شخصیت و هوش یکسان در نظر بگیریم: اولی پسر یک ماهی فروش است. دومی، پسر معدن چی کمونیست شمال فرانسه می باشد و سومی، پسر یک بانکدار پاریس و پروتستان است. از نظر رشد جسمانی، سلیقه، جاه طلبی، زبان، افکار و اعتقادات، همگی با هم متفاوت هستند.
مسلماً تاثیر تلویزیون و روزنامه ها که همه می خوانند، مدرسه های مختلط، و وجود افراد متعلق به طبقات اجتماعی مختلف در مدرسه این تفاوت ها را کاهش می دهد؛ اما آن ها را از بین می برد.
تاثیرات محیط برخی گرایشات را توسعه داده و برخی دیگر را مانع می شود. این تاثیرات به ایجاد برخی احتیاجات جدید و شکل گیری روش فهم و درک جدید می انجامد که به کمک نیروی تقلید و آداب و رسوم موجود شکل جدید می گیرد.
پس باید دارای شخصیت فوق العاده ای بود تا بتوان اجبارات موجود را در نوردید(2)؛ هنگام بحران های جوانی، فرد جوان بر علیه عادات یا افکار حاکم بر محیط قیام می کند؛ اما بسیار نادر است که چهار چوب محکم تاثیرات عمیق محیط را در هم بشکند. ممکن است دختر یک سرمایه دار «هیپی» شود، اما ابتذال را همیشه تحقیر خواهد کرد و در مورد افراد از روی ظاهر و وضعیت اجتماعی شان قضاوت می نماید.
سوق دادن کودک به سوی رعایت قوانین محیط زیست خویش، به هر قیمت و علی رغم میلش، اشتباه محض است. توجه نداشتن به قوانین حاکم بر محیط نیز اشتباهی است که متخصصین حرفه ای مشاوره، ما را از آن بر حذر می دارند.
1) شهر یا روستا.
2) که توسط عادات و آداب و به وسیله ی هزاران رشته ی نامریی به هم بافته شده اند.
