تشکیل خانواده بدون در نظر داشتن اصول و ضوابطی عاقلانه نیست و به اهدافی سطحی و سرسری نمی توان تن به زیر بار ازدواج داد. زنی که می خواهد کانون گرم و فرزندانی شریف داشته باشد قبل از ازدواج باید کوشش بر انتخاب اصلح داشته و با تحقیق و مطالعه پیش رود. زندگی آینده به هنگامی قابل اعتماد است که جوانب مثبت و منفی ازدواج در نظر گرفته شود، زیرا همانگونه که شوهر خوب در اوج دادن آدمی و رساندن همسر به قله های سعادت نقش اساسی دارد شوهر نامناسب نیز ممکن است زن را در میان تپه ها و گل و لایها و منجلاب فساد و بدبختی بکشاند و روزگارش را تیره و سیاه کند.
بدین نظر در ازدواج نباید هرگز اسیر عواطف و احساسات شد و بتملق و چاپلوسی هر جوان ولگرد که به خاطر ارضای تمنیات جنسی خود را مطیع و بنده نشان می دهند پاسخ مثبت داد.
غلبه ی احساسات بر عقل در انتخاب همسر بدبختی پیش می آورد و چون زن را قلبی و عاطفه ای رقیق است اسلام پدر مجرب را در کنار او قرار داده تا در جنبه خواستگاری راهنما مددکار او باشد و پدر اگر چه بی سواد است به مناسبت مجرب بودن می تواند نقش عقل منفصل را درباره او بازی کند. ازدواجی که بر اثر یک نظر در خیابان و راه مدرسه، در اتوبوس و قطار و در سایه نامه گذاری و ابراز عشق شکل گیرد معلوم نیست عواقب ارزنده و آبرومندی داشته باشد.