اولین حقى که هم زن و هم مرد باید رعایت کنند، خوش اخلاقى است. زیرا آنچه که کانون خانوادگى به شدت به آن نیازمند است، نرمى و ملایمت و سازگارى و گذشت و ایثار و فداکارى است و صفا و صمیمیت از همین روحیات به وجود مىآید.
همان طور که بدن انسانها براى سلامت و تندرستى به خون نیازمند است تا همه اعضاء به تحرک و فعالیت در آیند، در کانون خانوادگى هم آنچه که به افراد خانواده توان و قدرت کار و کوشش را مىدهد، خوش اخلاقى است.
اساسا اگر در محیط و مؤسسهاى اخلاق حاکم نباشد، زندگى در آنها سرشار از لذت و صفا نخواهد بود.
رسول خدا صلى الله علیه و اله مىفرمود: من به همسران خود از همه مهربانتر هستم هر که بخواهم به من نزدیکتر باشد، باید با خانوادهى خود مهربان باشد
خداوند متعال در قرآن به پیامبر خود فرمود:
فَبِما رَحْمَةٍ مِنَ اللَّهِ لِنْتَ لَهُمْ وَ لَوْ کُنْتَ فَظًّا غَلیظَ الْقَلْبِ لاَنْفَضُّوا مِنْ حَوْلِکَ(1)
اگر اخلاق کریمانهى تو وجود نداشت، مردم از اطراف تو پراکنده مىشدند.
لذا خوش اخلاقى در خانواده و یا مدرسه و یا اجتماع و یا هر جمع دیگر بهداشت و سلامتى روح و روان را فراهم مىسازد و در سایه آن هر کس مسئولیت خود را بهتر انجام خواهد داد و با موفقیت بیشترى به اهداف خود خواهد رسید.
1) آل عمران / 159.
