رعایت استقلال طلبی

در اعمال برنامه های انضباطی ایجاد محدودیت خودسرانه و بی حساب غیر منطقی و غلط است. زیرا موجب می شود که شخصیت کودک خرد و له شود. محدودیتی ارزنده است که در چارچوب قانون و مقررات مذهبی یا خانوادگی باشد.

احترام به حس استقلال طلبی کودک مادام که موجب لطمه ای به خود و دیگران نشود و مقرراتی را لغو نکند خوبست این امر حتی در واگذاری مسئولیت ها باید مورد نظر باشد. مادر باید مسئولیتی را به کودک واگذارد و او را در انجام آن آزاد گذارد و تنها هنگامی او را محدود کند که خطری متوجه او و دیگران شود. این آزادی و استقلال طلبی حتی در مصرف پول جیبی برای او باید محترم شمرده شود. طرز استفاده از پول با راهنمائی مادر انجام می شود نه با دستور او، مادر در این زمینه نظارت دارد نه جنبه امر و نهی دهی.