اگر کودک دچار ترسهای غیر واقعی است و از موقعیت هایی که بدون خطر است، دوری می کند، باید او را اندک اندک در موقعیت قرار دهید، تا متوجه شود که خطری متوجه او نمی شود. بیش از حد نگران کودک نشوید و نگویید، خوب حالا که وحشت دارد نباید به این کار دست بزند.
فرض کنید کودک شما از اینکه به تنهایی در تاریکی باشد می ترسد و فکر می کند که موجوداتی در آنجاست که به او خطر می رسانند. ابتدا او را در اتاقی ببرید که کاملا آن را می شناسد و بعد در حالی که خودتان در کنار او هستید، چراغها را خاموش کنید. به کودک توضیح دهید که ببین هیچ چیزی نیست ومثل همان موقع است، فقط تاریک شده و نور از بین رفته است. این کار را چند بار تکرار کنید، بعد از آن به کودک بگویید که وقتی اتاق تاریک
شد، کمی از شما فاصله بگیرد و اندک اندک فاصله را زیادتر کنید. بعد از کودک بخواهید در حالی که شما در گوشه ای دیگر از اتاق هستید، به سمت کلید برق برود و لامپ ها را خاموش کند. بعد از آن شما بیرون از اتاق بایستید و به کودک بگویید داخل اتاق برود، چراغها را خاموش کند و به بیرون بیاید. مرحله ی بعد وارد اتاق تاریک شدن و مدتی در آنجا ماندن است. کم کم شما فاصله ی خود را از اتاق بیشتر کنید و مدت زمان باقی ماندن در تاریکی را افزایش دهید و این کار را تا برطرف شدن کامل ترس ادامه دهید. توجه کنید که این کار در یک روز امکان پذیر نیست و ممکن است، هفته ها طول بکشد تا موفق شوید.
مسأله ی دیگر این است که به کودک بیاموزید تا در مواقعی که با خطر واقعی روبرو شده است، خونسردی خود را حفظ کند و به خوبی عمل نماید. ابتدا راههایی را به او آموزش دهید تا از آن خطر دوری کند. سپس به او بیاموزید که چگونه ممکن است به طور اتفاقی با این خطر مواجه شویم. البته کار را به جایی نرسانید که باعث اضطراب بیشتر شود مثلا نگویید «خطر هر لحظه در کمین ماست«، «هر قدر که احتیاط کنیم، باز هم ممکن است آتش بگیریم، سقف روی سر ما خراب شود. می دانی هر چه قوانین راهنمایی را رعایت کنی باز هم یکی می آید و به تو می زند» این موضوع باعث می شود تا کودک هیچ راه فراری پیدا نکند. این موضوع در شماره ی 9 همین مطلب بیان
شده است.
ولی می توانید بگویید، اگر به طور اتفاقی با این واقعه روبرو شدی، باید این گونه عمل کنی. یا بگویید اگر کسی در این وضع قرار گرفت، باید این گونه عمل کند. بعد از آن صحنه را مجسم کنید و همان کارها را انجام دهید. می توانید از قهرمانان و الگوهای کودک استفاده کنید که چگونه در مواقع خطر با خونسردی تمام، موضوع را حل کرده اند.
در پایان توصیه می شود که اگر ترسهای پایداری در کودک شما ایجاد شده است که به راحتی از بین نمی روند از یک مشاور، راهنمایی بخواهید.
