تربیت وضع عمومی خانه جزئی از مجموعه ی وظایفی است که فوقاً بدانها اشاره شد طبیعتاً بانوی اندیشمند کوشش دارد محیط خانه را مطبوع و توأم با صلح و صفا سازد، اگر آشوبی در خانه راه افتد و تفاهم از میان اعضای خانه رخت بندد، گرچه ممکن است به ظاهر منشأ خارجی داشته باشد ولی در واقع تا حدود زیادی مربوط به نارضائی از وضع عمومی خانه است. زن باید چاره جوی این نابسامانی باشد، با متانت و انصاف، شکیبائی و تحمل به رفع عیوب بپردازد.
برای وصول به همین اهداف است که در سنت اسلامی مادر از کار بیرون فارغ است گو اینکه با حفظ جوانب شرعی حرمتی برای انجام آن نیست. او برای متعادل نگه داشتن وضع خانه و پرورش صحیح فرزند نیازمند بآسایش خاطر بیشتر است و به خاطر همین مسأله در اسلام پاداش بسیاری از اعمال عبادی زن در توجه و عنایت به همین مسائل ذکر شده و اسلام او را از برخی عبادات که انجامش برای مردان اهمیت فوق العاده دارد و حتی در حد وجوب است معاف داشته است.
در وصایای پیامبر (ص) به علی (ع) چنین می خوانیم (با رعایت اختصار(:
ای علی، بر زنان نماز جمعه و جماعت، اذان و اقامه، عیادت بیمار، تشیع جنازه،… سرپرستی امور قضائی، سرپرستی امر ازدواج نیست و…
