زمان مطالعه: < 1 دقیقه
داستان ها می توانند به جای سازندگی ویرانگری داشته باشند، فی المثل اگر مغز را از افسانه های بی حساب و بی نتیجه پر کنیم و به جای ریختن مسائل ارزنده آن را با پوچی و بیهودگی رنگ دهیم پیداست که چه زیانی متوجه کودک کرده ایم. مغز کودک مخزنی قیمتی و گرانبهاست و باید چیز قیمتی در آن گذارد.
داستانهائی که جنبه ی تخیلی دارند سازنده اند ولی اگر خیالبافی از حد معینی بگذرد کودک را از واقع بینی دور می دارد، او شخصیت های خیالی را واقعی پنداشته و به دنبال پیاده کردن آن در جهان خارج می افتد و در آن صورت است که کارش به بیهودگی می کشد.
