محیط بیولوژیک زندگی نیز به تاثیر آرایش محیط زندگی افزوده می شود. خانه ای بزرگ و سالم اثری مشابه خانه ای محقر و فقیرانه و پرجمعیت را بر شخصیت فرد نمی گذارد. خطر بیماری های واگیر، عدم رعایت بهداشت و مراقبت های جسمانی، سوء تغذیه و… نشان دهنده ی شرایط مادی فاجعه بر انگیزی می باشند.
چه کسی مسئول است؟ به طور قطع در اغلب موارد دولت و یا جامعه مسئول هستند. اما عدم آگاهی عده ای از والدین نیز اغلب تاثرآور است.
من موردی را بیان می کنم که خود شاهد آن بوده و والدین مسبب اصلی آن می باشند: این مورد مربوط به آخرین فرزند والدینی است که در روستا صاحب مهمانخانه بودند و بسیار پر مشغله! این کودک به طور نا منظم هر غذایی را که به او می دادند می خورد و اغلب بعد از نیمه شب هنگامی که والدین او را به اتاقش می بردند، می خوابید. او همیشه روی زمین سالن مهمانخانه بازی می کرد، وی در پنج سالگی دچار بیماری سل گردید.
شما نیز ممکن است، نمونه ای از این نوع و یا بدتر از این را نیز سراغ داشته باشید. وظیفه ی والدین در این میان، ایجاد شرایط سالم محیط زیست است هر چند که در راه فراهم آوردن آن دچار زحمت شوند.
باید گفت که هر کودک علاوه بر تغذیه ای سالم، محیطی حمایت شده و زندگی سالم و چیزهایی از این قبیل، وجود نوعی نظم در غذا خوردن، خوابیدن و گوارش سالم را نیز می طلبد.
این توصیه ها بیش از حد تصور ابتدایی هستند. در اکثر سالن های سینما، شب هنگام می توان پسر بچه هایی را دید که والدینشان آن ها را به همراه خود آورده اند، این والدین به جای این که خود از دیدن فیلم صرف نظر کنند، ترجیح می دهند فرزندشان در هوای آلوده ی سینما تنفس و او را از خواب راحت محروم می کنند.
