اگر اساساً به تربیت فرزند علاقتمندیم باید نخست به تربیت مادر بپردازیم زیرا در غیر این صورت بر سر جامعه بلایائی وارد خواهد شد. زن باید هنر و فن مادری را بیاموزد تا قادر باشد فرزندانی شایسته و در خور مقام انسانی پرورش دهد. از مادر جاهل نمی توان انتظار پرورش نسلی دانا داشت. در بسیاری از جوامع کتبی به عنوان راهنمای جوانان و یا مادران وجود دارد که آنها را به حل مسائل که در پیش دارند کمک می کند.
اساس فکر در تربیت ما در آن این است که پرورش فرزند کاری عملی و تجربی است و نمی توان آن را به اتکای شنیده ها و روشهای خودخواهانه سر و صورت داد و نیز طرز فکر این است که اگر مادر مغزی پرورده داشته باشد بهتر می تواند خود را از گمراهی و فریب مصون دارد و نیز فرزندان خود را از اتلاف و نیروی شان را از هرز روی باز دارد.
بطور خلاصه یادآور می شویم جامعه ای که بخواهد اعضای سالم و
اندیشمند، افرادی با هدف داشته باشد نخست نیازمند به مادران تربیت شده است و نیز اگر بنا شود جامعه آینده پاک و مطهر باشد نخست باید ذهن مادران بعدی را از آلودگیها و خرافات تطهیر نمائیم و آنان را در مسیر آگاهی های گوناگونی و متعدد بگذاریم.
