عاطفه و محبت به همسر

زنان به دلیل وظایف لطیف و ظریفى که نظام آفرینش بر عهده آنان نهاده است، از روان لطیف و عواطف سرشارى برخوردارند، اما مردان به خاطر وظایف تکوینى خشن و سخت، داراى روحیات خشک و ناملایم مى‏باشند.

لذا مردان از جهت عواطف انسانى در مقایسته با زنان ضعیف‏اند و خود را نیازمند عواطف پاک و محبت‏هاى خالصانه همسران خویش مى‏دانند؛ هر مردى دوست دارد همسرش لطیف الطبع و با عاطفه بوده، با مهر و محبت خویش به زندگى او حرارت و صفا بخشیده و غبار ملالت و خستگى روان را از صفحه‏ى دل بزداید و با افکار و اندیشه‏هاى صحیح و واقع بینانه، او را در زندگى به سوى رستگارى و سعادت یارى نماید.

جاذبه‏ى نیرومند عاطفى زنان از بهترین ابزارها و سازوکارها براى انعطاف بخشیدن به دل‏هاى همسرانشان و سیطره یافتن بر قلب آنهاست که تأثیر و غلبه‏ى آن نسبت به ابزار خشونت، تندى و توانمندى مردان قابل مقایسه نیست.

همان گونه که استفاده زن از مکانیسم‏ها و ترفندهایى مانند اعمال خشونت، توسل به زور و اخلاق تند و سخت و غیره براى تسلیم نمودن شوهر، خلاف روحیه‏ى زنان و مخالف انتظار مردان است، از این رو چنین رفتارهایى نمى‏تواند دل مرد را تسخیر نموده، از این راه به خواسته‏هاى معقول خود برسد، بلکه از محبوبیتش کاسته شده و چه بسا آن را از دست مى‏دهد و زندگى خود را به مخاطره مى‏اندازد، چرا که استفاده از چنین وسیله‏ها و ابزارهایى باعث تخریب روحیه‏ى انعطاف پذیرى مرد در برابر عواطف زنانه مى‏گردد و مرد را وادار به مقابله و تحقیر زن مى‏کند و ثمره و نتیجه‏ى آن چیزى جز ایجاد فاصله و شکاف میان زن و شوهر نخواهد بود و مرد را عاصى‏تر و گستاخ‏تر خواهد ساخت.

بنابراین در پرتو عطوفت و محبت زن و برآورده شدن نیازهاى عاطفى مرد از این رهگذر، محبوبیت زن حفظ و حتى افزایش مى‏یابد؛ همان گونه که محبت به زن و تأمین خواسته‏هاى عاطفى او در حفظ و سلامت روحیه‏ى زن و نشاط، شادابى، دل‏گرمى، حرارت بخشیدن به خانه و محبت به فرزندان نقش به سزایى دارد.