زمان مطالعه: < 1 دقیقه
نسبت به فرزندان مسلمین مهربانی می کرد. آنها را روی زانوی خویش نشانده، دست محبت بر سر آنها می کشید. گاه مادران کودکان خردسال خویش را به او می دادند که برای آنها دعا کند. اتفاق می افتاد که احیانا آن کودکان روی جامه شان ادرار می کردند، مادران ناراحت شده و شرمنده می شدند، و می خواستند مانع ادامه ادرار بچه شوند، او آنها را از این کار به شدت منع می کرد و می گفت: مانع ادامه ی ادرار کودک نشوید، این که جامه ی من نجس بشود اهمیت ندارد تطهیر می کنم. (1)
1) مجموعه ی آثار، ج 2، وحی و نبوت، ص 254.
