زنی که تن به ازدواج و تشکیل خانواده داده است باید متوجه مسؤلیت عظیم خود باشد. و قبل از داشتن فرزند فکر کند که چرا می خواهد مادر شود؟ غرض و هدف او از حیات جنسی چیست؟ آیا چون دیگر زنان شوهر کرده که روابطی با هم دارند او هم می خواهد آنچنان باشد؟ آیا به خاطر آن تن به روابط می دهد که دیگری را سرشوق و شور آورد؟ یا غرض او بچه دار شدن است؟ بچه داری برای چه؟ آیا برای رفع تنهائی است؟ برای تأمین عصاکش دوران پیری است؟ یا ادامه تربیت و نسل است؟ او چه فرزندی می خواهد تحویل جامعه بدهد؟ نسلی که آتش افروز جنگ و جنایت باشد؟ یا نسلی که روشنی بخش و موجد صلح و تفاهم است؟ و…
بهتر است که در حیات جنسی نیز قصد قربت، کسب رضای خدا، اجرای فرمان او در نظر باشد. و طمأنینه و آرامش خاطر از نظر دور نماند. بررسی ها نشان داده است که در آمیزش توأم با طمأنینه دل آرام است، گردش خون طبیعی است، در نتیجه نسلی که پدید می آید طبیعی و بهنجار است، و نیز در چنین صورتی است که
اخلاق اوج می گیرد و روح در پرواز است.
