گاهی آدمی موضوعی را می شنود که قبولش مشکل به نظر می رسد. شیخ الرئیس ابوعلی سینا می فرماید: «کُلُّ مَا قَرَعَ سَمعَکَ مِنَ الغَرَائِبِ فَذَرهُ فِی بُقعَةِ الإِمکَانِ مَا لَم یَذُدکَ عَنهُ قَائِمُ [وَاضِحُ] البُرهَانِ؛ هر شنیدنی عجیب و غریبی که می شنوید احتمال وقوعش را بدهید تا زمانی که دلیل و مدرک قوی بر خلافش نیافته اید.«
برخی از نویسندگان، مطالبی درباره ی مردانی که شیر داشته اند آورده اند. نام مردانی که بچه های خود یا دیگری را شیر می دادند در تاریخ ثبت شده و از جمله در موزه ی ?HAVANE موجود است. در سال 1845م. دکتر AUZIAS یک جوان عرب دانشجوی پزشکی به نام زوخاری افندی را نشان داد که پستان های بزرگی داشت و چون آنها را
فشار می داد شیر از انها جستن می کرد. شیر دادن پستان مرد آن قدر فراوان دیده شده که یک امر مسلّم و قطعی به نظر می آید. (1)
گاهی هم ممکن است زمانی که فرزندی از آنان متولد نگردیده است شیر داشته باشند. در برخی از احادیث به این نکته اشاره شده است:
»یونس بن یعقوب عن ابی عبدالله علیه السلام قال: سَأَلَتُهُ عَنِ امرَأَةٍ دَرَّ لَبَنُهَا مِن غَیرِ وِلادَةٍ فَأَرضَعَت جَارِیَةً وَ غُلَاماً بِذلِکَ اللَّبَنِ هَل یُحَرِمُ بِذلِکَ اللَّبَنِ مَا یُحَرَّمُ مِنَ الرِّضَاعِ؟ قَالَ: لا؛ (2)
یونس بن یعقوب می گوید: از حضور مبارک امام صادق علیه السلام درباره ی خانمی که بدون زایمان پستانهایش پر از شیر گردیده و دو نوزاد پسر و دختر را با آن شیر تغذیه نموده پرسیدم که آیا شیر چنین بانوانی سبب حرمتی همچون سایر موارد حرمت رضایی می شود؟ آن حضرت فرمود: سبب حرمت نمی شود.«
1) اولین دانشگاه وآخرین پیامبر، ج 6، ص 121.
2) من لا یحضره الفقیه، ج 3، باب 146، ص 308.