بانوی خانه با سر و سامان دادن امور اقتصادی خانه زحمت شوهر را در کسب معیشت ارج می نهد، می کوشد از روی صداقت، دلسوزی، احساس مسئولیت و محاسبات اندیشیده خود دخل و خرج خانواده را تحت کنترل درآورد، اقتصاد آن را سامان دهد و وضع زندگی را بهتر و زمینه را برای اداره مناسب تر خانه فراهم کند.
بانوی اندیشمند اگرچه وضع مادی خانه را خوب می بینند به خود اجازه نمی دهد که زیاده روی کند و یا درباره فرزندان اسراف روا دارد، زیرا او می داند
که درآمد و ثروت برای گذران متعادل زندگی است نه برای فخر فروشی. با ذخیره های محتاطانه مؤید شوهر برای کمک به نیازمندان و ساختن اجتماع متوازن است. صرفه جوئی های اوست که به شوهر اجازه می دهد در کفالت و ضمانت اجتماعی شرکت کند و در تأسیس بنیادهای خیریه همگامی نماید.
از جنبه های مهم در مدیریت خانه دوری از تجمل و هوسهای جاهلانه است و از عهده برآمدن این مقصد از محاسن بانوی خانه است. او می داند که سرمایه گذاری در تربیت فرزند، خرید کتاب برای توسعه فرهنگ خانواده به مراتب بهتر از خرید لباس زیبا و یا ظروف و فرش و مبل است.
