زمان مطالعه: < 1 دقیقه
خودسازی کار یک روز و یک ماه نیست، امری است مداوم و مستمر، زیرا آدمی بطور مستمر در مسیر امور شکننده و پدیده های جدید قرار دارد، یعنی امور و پدیده هائی که وقایع زندگی را رنگ می دهند و تلخ و شیرین می آفرینند. بدین نظر نمی توان ملاکی کلی و ثابت برای این امر عرضه کرد، ولی آنچه را که به عنوان طلایه خود ساخته ها می تواند عرضه شود این است که آدمی بجائی رسد که حق دوست و حق شناس شود، معنویت را در ماده دخالت دهد، مفاهیم اصیل زندگی را بر افکار و اندیشه ها حاکم سازد، در دل خود اجتماعیات و رسوم عوام را محو ببیند و در طریق هدفداری حاضر به فنا گردد و مرگ را نوعی اتصال به اقیانوس ابدیت بداند. (إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُون(.
