مصرف برخی از ویتامین ها و مواد معدنی توسط مادر می تواند بر غلظت این مواد در شیر مادر تأثیر بگذارد. برای مثال، اضافه کردن روی به رژیم غذایی مادران موجب افزایش غلظت آن در شیر مادر می شود و نیاز به آن در دوران شیردهی بیشتر است. در کل نیاز به مواد معدنی در دوران شیردهی بیشتر از دوران بارداری می باشد به استثنای آهن که در دوران بارداری بیشتر مورد نیاز است.
سلنیوم موجود در شیر مادر بطور قابل ملاحظه ای به مقدار سلنیوم موجود در بدن مادر وابسته است.
ویتامین D شیر مادر حدود 25 واحد بین المللی در لیتر است. اگر مادری از تغذیه خوب برخوردار باشد و شیرخوار هم به خوبی در معرض تابش نور خورشید قرار گیرد، نیازی به مکمل ویتامین D وجود ندارد. این ویتامین نوزاد را از ابتلا به بیماری هایی مانند راشیتیسم حفظ می نماید.
کلسیم موجود در شیر به مصرف کلسیم مادر بستگی ندارد. همچنین شواهدی دال بر اینکه تغییرات تراکم مواد معدنی استخوان به میزان مصرف کلسیم (1600 میلی گرم در روز) بستگی دارد، وجود ندارد. بطور رایج، در 3 تا 6 ماه دوران شیردهی بین 1 تا 2 درصد در تراکم معدنی استخوان تمام بدن و بین 3 تا 5 درصد تراکم نخاع کمری کاهش مشاهده می شود که این کاهش با ادامه یا قطع شیردهی برطرف می گردد. به هیمن دلیل مقدار پیشنهادی مصرف کلسیم در دوران بارداری و شیردهی یا دوران غیر بارداری یکسان است. (1300 میلی گرم در روز برای زنان 9 تا 18 ساله و 1000 میلی گرم در روز برای زنان 19 تا 50 ساله(.
