زمان مطالعه: < 1 دقیقه
طفل اگر چه با پستانک شیر می خورد و نیاز غذائی او برآورده می شود ولی باز هم دوست دارد با مادر رابطه داشته و نگاه او را متوجه خود ببیند. طفل نیازمند است با مادرش در تماس باشد، در آغوش گرم او قرار گیرد. دیدن چهره ی او، تبسم او، تماس با بدن او و احساس بوی بدن او باعث راحتی و تسلی خاطر کودک است. در روح و احساسات او اثر می گذارد و به حقیقت غذای روحی اوست.
مادر اگر طفل خود را شیر هم نمی دهد لازم است او را در آغوش بگیرد، نوازش کند. زیرا این نوازش در روحیه و حسن خلقی او اثر فراوان دارد.
گاهی کودک کم اشتهاست و روز به روز لاغر می شود یکی از راههای جبران آن اینست که غذای او را متنوع کنند و آثار بیماری را در آن کشف کنند و اگر علتی بدنی نداشت باید توجه به مهر و نوازش او شود شاید حساسیت و زود رنجی کودک ناشی از احساس کمبود عواطف موجب چنین وضعی شده باشد.