زمان مطالعه: < 1 دقیقه
مادر منبع امنیت و آرامش خاطر برای کودک و مظهر مهر و صفاست. پیشوائی است که کودک امنیت و آرامش را فقط در آغوش او جستجو می کند و در برابر تصادم های زندگی به امید پناهندگی به او خود را نگه می دارد. ممکن است مادر نسبت به تصوری که فرزند درباره ی او دارد بیگانه باشد حتی خود را ضعیف تر از یک کودک و بی پناهتر از هر کسی بداند ولی در برابر طفل شخصیتی قابل اتکاء و اعتماد دارد مگر آنگاه که کودک به همراه رشد خلاف آن را درک کند.
وجود چنین تصور در کودک ضروری ادامه حیات اوست و برهم خوردن آرامش درونی موجب نارسائی ها و پیدایش حوادثی است که در جمع مفید به حیات او نیست.
