ممکن است مادر بر اثر تصور محدود و نارسای خود دنیائی محدود و کوچک در چارچوب شهر و روستای خویش به کودک معرفی کند طوری که کودک فکر نماید آنچه هست همین است که او در محیط دور و نزدیک خود می بیند، یا دنیائی وسیع و
پردامنه که همه پدیده های آن با هم مربوط و درهم دارای تأثیر و تأثرند. ممکن است مادر دنیائی مختوم و محدود به همین سرای را به کودک معرفی کند یا جهانی وسیع که بخشی کوچک از آن کره زمین ما به بخشی کوچک تر شهر و کشور ماست. ما را پس از حیات چند ساله محدود به دنیای دیگری راهی است و برای آسایش در این سرای و آن سرای ما را وظایف و نقشی است، هر کدام در حرکت چرخ جهان چون پیچی هستیم که اگر درست نگردیم و انجام وظیفه نکنیم موجب ایجاد خلل در آن نظام خواهیم بود.
براین اساس باید به او آگاهی و وسعت نظر دهد بدانگونه که خود را عضوی از جامعه ی جهانی و از پدیده های آفریدگار بداند، در مسیر نظام و سنت الهی با دیگران رابطه ی حسنه داشته و اندیشه ای انسانی او را به خود مشغول دارد.
