کودکی سن خوبی برای زبان آموزی است و آموزش زبان برای طفل در این مرحله نخست صورت بازی دارد به تدریج رنگ عادی و طبیعی به خود می گیرد. کودک صدای دیگران را تقلید می کند و از این تقلید خرسند است، تا حدی که کم کم کارش به تقلید از صدای خود می رسد که مرحله ای است باید توأم با احتیاط باشد.
در آموزش زبان سن 1 – 3 سالگی بسیار مهم است از آن بابت که این سن دوره تقلید از بزرگسالان است، آنچه را که آنها بگویند او ادایش را در می آورد. ضروری است که با او شمرده و آرام سخن گفت، پیوند کلمات و ادای آن را باید کاملاً در نظر گرفت و عبارات ساده و کوتاه و زود هضم به کار برد.
در این سن اصلاح خطاهای تلفظی برای کودک مهمتر است تا سنین دیگر ولی در این امر نباید مته به خشخاش گذاشت زیرا در آن صورت کودک کلمات را نجویده بیان می کند که این خود نقص دیگری برای اوست.
آنچه در آموزش زبان مهم است اینست که طفل زود به ارزش کلمات پی برد که در آن صورت به دنبالش می شتابد. با به کار بردن مکرر آن لغت در ذهنش تثبیت می شود، او خود به دنبال چنین وضع و موقعیتی است، صید لغات و اصرار به شناسائی همه آنچه که در دور و بر او هستند در این سن به اوج می رسد.
