آزادی و استقلال کودک

طفل مصرانه سعی دارد آزادی وسیع و پردامنه داری بدست آورد و هرچه را که خواست بدو بدهند، هر عملی را که خواست انجام دهد. انجام این خواسته نه به صلاح کودک است و نه به مصلحت مربی. زیرا در صورت اول کودک خودکامه و پرتوقع و بی بند و بار می شود و در جنبه ی دوم نقش والدین و مربی به عنوان یک عامل کنترل کننده خنثی می گردد. کودک نیازمند به کنترلی قوی برای ادامه زندگی و اصلاح رفتار است. در او هم میل به اعمال قدرت است و اگر این میل جهت پیدا نکند ممکن است شیوه ی مستبدانه به خود بگیرد و زمینه را برای ناامنی دیگران فراهم کند.

کنترل کودک خوبست ولی نه به حدی که در تمام امور زندگیش دخالت شود و به شخصیت و استقلال او لطمه وارد آید،‌ او نیازمند است با استقلال و آزادی در موارد لازم بر مشکلات خود فائق آید و این تمرین و تجربه قبلی لازم دارد.