دنیای گرم و پرمحبت مادر دنیائی است که در آن همه دشواری ها حل می شود، هر گونه کجروی و انحراف به آسانی تبدیل به اصلاح و سازش می گردد. تشویق و محبت مادر الهام بخش و سازنده است، زندگی بخش و هم چون داروئی برای اصلاح کج روی هاست، از طریق آن لجاجت و مقاومت کودک را می توان خواباند و به بازسازی شخصیت، ایجاد خلاقیت و احیای روان او می توان پرداخت.
وقتی مادر با احساس و عاطفه خود، با تضرع و الحاحش کودک را پند می دهد به هنگامی که با تبسم و لبخند خویش او را متوجه خطایش می کند زندگی شرورانه از کودک رخت برمی بندد و تسلیم امر و نهی مادر می شود. همه برخوردها، اصلاحات با تبسمی از او، با ابراز عشق به او، با تشویق از او، با در آغوش گرفتن او کودکش را و حتی گاهی با یک نگاه ساده از بین می رود.
این امر در سالهای اول زندگی کودک بیشتر و بهتر عیان است زیرا در این سنین مادر کاملاً مظهر تسلی طفل است و البته به تدریج مهر و علاقه اش رنگ و صورت عقلی می گیرد و از جنبه عاطفی بیرون می آید.
فایده ی دیگری که در این مهرورزی و تشویق وجود دارد اینست که طفل در سایه ی آن احساس می کند به دنیای مادر راه دارد و در نزد او پذیرفته شده است و بدین علت نظم و آرامشی بر جان او حاکم می شود و تمام جنبه های وجودی او را تحت الشعاع قرار می دهد. مهرورزی ها و تشویقات مادر در جنبه اصلاحی کودک بیشتر از آن جهت مؤثر است که طفل بیشتر با او مأنوس است و در جنبه های حمایتی او دخالت و کوشش بیشتری دارد.
