محدود کردن تفننات از چند دید برای مادر ضرورت است، نخست از دید شرع که هر تفریح و تفننی را نمی پذیرد. دیگر از دید اقتصاد خانواده که قدرت تحمل هرگونه تفریح و تفننی را ندارد سوم از دید الگو بودن که کودک همه رفتار او را تقلید می کند، چهارم از دید… پنجم… ششم…
تفننات و تفریحات خوبست به شرطی که مشروع باشد و مایه ی اتلاف عمر نگردد. در گذران زندگی عقل و احساس توأماً دخالت دارند ولی سهم عقل باید بیش از احساس باشد.
از نظر اقتصادی هر چند که امکانات برای افراد خانواده فراهم باشد با توجه به اینکه یک مسلمان در حد متوسط افراد جامعه خود زندگی می کند حق ندارد بلند پروازی نماید. هزینه و مخارج او اگر از حد متوسط بگذرد نوعی اتلاف و اسراف
به حساب می آید.
از لحاظ نمونه بودن باید بگوئیم در کودک حالت همانندی است چشم به کار و تلاش مادر دو جنبه دارد تا هر عملی که او انجام می دهد تکرار و تمرین کند اگر عمل مادر بی حساب و بدآموز باشد طبعاً در کودک اثر نامطلوب باقی می گذارد و این برخلاف هدف مادر است که می خواهد فرزندش نیکو پرورده شود.
در جمع قضیه مسافرت، تفریح، تفنن با حفظ جوانب شرعی خوبست و عدم آن غم انگیز و ملالت بار ولی در این میان محصول زندگی نباید نادیده گرفته شود و مادر از وظایف اصلی خود منحرف نباید بشود. خواهان فرزندان با فضیلت باید از بسیاری تفریح و تفنن چشم بپوشد و حتی از بخشی خوشی ها و سرگرمی ها برای کودکش صرف نظر کند.
