زمان مطالعه: < 1 دقیقه
برای آن کس که مادر است و می خواهد همچنان آزاده و نجیب بماند لازم است که در حین فقر خانوادگی فقط ظواهر خود را آراسته دارند. پوشیدن لباس عادی و ارزان، دوری از آرایش ها به مراتب بهتر از پوشیدن لباس گران قیمتی است که بر اثر آن دود فقر به چشم کودک برود. این علامت خودخواهی است که مادر برای فخر و افاده و بالیدن بر خود به دنبال آرایش و تحمل رود و کودکش در بدبختی و فلاکت باشد یا مادر گردن بند قیمتی داشته باشد و کودکش برای یک سه چرخه آه بکشد.