زمان مطالعه: < 1 دقیقه
مادر با صرفه جوئی های عاقلانه خود در حین ناداری می تواند زندگی را به گونه ای سر و صورت دهد که از آن بوی فقر استشمام نشود و بدینگونه اعتبار و شرافت خانوادگی را در نزد کودک محفوظ نگه دارد. زندگی بهرگونه که باشد مادر می تواند
مقداری از درآمد خانواده را ولو به میزان چند ریال در روز کنار بگذارد و آن را صرف مخارجی کند که عمده و اساسی است و یا کمتر قابل پیش بینی است. به هنگامی که خانواده مواجه با فقر است باید از انجام مخارج بیهوده، از تزئینات و آرایش ها صرف نظر کرده و با میانه روی خود تا حدودی بیشتر کودک را اقناع نمود. این غلط است که در حین فقر مادر خانه را پر از اشیای گران قیمت، و پر از وسایل لوکس و متجملانه نماید، او باید بداند آنچه برای یک زن مهم است هنر مادری و شوهرداری است نه تهیه ی زینت و زیور.