بدآموزی های مستقیم

در این زمینه باید به مسائل متعددی اشاره کنیم که برخی از آنها عبارتست از:

دستور به ناسزاگوئی: مادران برای اینکه کودکان خود را به شیرین زبانی وادارند گاهی کلمات رکیکی را به او یاد می دهند و یا ممکن است در اثر غفلت او کودک آن را از جائی فرا گرفته باشد و مادران او را تشویق به بازگوئی آن در حضور جمع می کنند تا بدین وسیله مجلس آرائی شود. غافل که طفل در روزهای اولیه با لکنت و شیرین زبانی آن را ادا می کند ولی پس از اینکه آن را فرا گرفت دیگر

فراموش نمی نماید و به صورت عادت آن را به کار می برد و در چنان وضعی رفع آن عیب بسیار دشوار است.

دستور کتک زدن: طفل هرگز نباید این جُرات را پیدا کند که پدر و مادر و یا برادر و خواهرش را کتک بزند. درست است که ضربه ی دست او آنقدر قوی نیست که به آدمی صدمه برساند ولی فراموش نباید کرد که اینک او کودک است و عملش ممکن است دلچسب به نظر آید ولی تکرار و عادت آن عواقب نامطلوب دیگری خواهد داشت.

آموزش خرافات: از دیگر بدآموزی ها آموزش اینگونه مسائل است که در تاریکی نباید آب گرم ریخت، از قبرستان نباید عبور کرد، مرغ اگر صدا کند چنین و چنان می شود و…