در جنبه تشویق و تنبیه

از بدآموزی ها در جنبه ی تشویق این است که مادر او را زرنگتر، با هوش تر و عاقلتر از همه معرفی کند در حالی که این امر با حقیقت وفق ندهد در آن صورت اظهارش در نزد کودک باعث خودخواهی او می شود.

در جنبه ی تنبیه اگر توأم با خشونت، سخنان نیشدار باشد درس بدی برای کودک است معمولاً مادران به کودکان نمی گویند که دروغ بگوید ولی نگاهش آنچنان او را تحت فشار قرار می دهد که طفل مجبور می شود برای نجات به دروغ متوسل شود، این امر در حقیقت نوعی تحریک به دروغگوئی و بدآموزی است.

آموزش ادب نباید توأم با سخنانی باشد که کودک را تقویت و دیگران را تضعیف کند، مثلاً گفتن این سخن که «پسر گریه نمی کند، گریه مال دختر است، روحیه او را تقویت می کند و ممکن است از گریه بازش دارد ولی در اینجا جنبه ی دختر را تضعیف کرده است.