سعی کنید تا حد امکان از تنقلاتی مانند پفک، شکلات، لواشک، چیپس و… که مزه ی بسیار شیرین یا بسیار شور دارند، تا سن دو سالگی استفاده نکنید. استفاده از تنقلاتی مانند بستنی، بیسکویت، کلوچه،
نان روغنی و… مشکلی ندارد. بعد از یک سالگی می توانید از خرما، بادام، بادام زمینی، گردو، آجیل، پسته و… هم استفاده کنید، البته از آجیل، پسته و تخمه ای که بو داده و بسیار شور است، کمتر استفاده کنید. هنگام خرید تنقلات دقت نمائید که سالم و بهداشتی باشند و شماره ی ثبت داشته باشند، همچنین تاریخ مصرف آنها نگذشته باشد. اگر از تنقلات محلی استفاده می کنید، از جایی خریداری کنید که مطمئن باشید بهداشتی است.
تنقلات را بعد از وعده های غذایی و یا در فاصله ی بین دو وعده ی غذایی به کودک بدهید. مواظب باشید که دادن تنقلات جای وعده ی غذایی را نگیرد. از دادن تنقلات به جای وعده ی غذایی و یا بلافاصله پیش از غذا خودداری کنید.
از تنقلات به عنوان جایزه و تشویق استفاده ننمائید. به کودک وعده ندهید که چنانچه غذای خود را بخورد به او تنقلات می دهد. مثلا نگوئید اگر خوب غذا خوردی یک عدد شکلات به تو می دهم. این کارها و این حرفها باعث می شود تا تنقلات ارزش زیادی پیدا کنند و کودک آنها را مهمتر از غذا بداند و در غذا خوردن کودک مشکلاتی بوجود آید. سعی کنید کودک شما تبلیغات تلویزیونی در مورد تنقلاتی مثل پفک، نوشابه، شکلات و… را زیاد تماشا نکند. این گونه برنامه های جذاب باعث افزایش تمایل کودک به تنقلات می گردد و چون برنامه ی جالبی در مورد غذاها یا میوه ها وجود ندارد،
اندک اندک توجه کودک به مصرف غذا و میوه و مواد مفید کم شده و به سمت مواد جانبی که کم ارزشتر از غذا هستند میل پیدا می کند. این موضوع علاوه بر اینکه اشتهای کودک را کم می کند و شما را به زحمت می اندازد، رشد کودک را نیز دچار اختلال می کند. همچنین با تغییر اشتهای طبیعی و عادات غذایی باعث می شود تا نوع خوراک کودک در بزرگسالی هم تغییراتی نماید و این موضوع سرچشمه ی بسیاری از مشکلات و بیماریهای نسل آینده می گردد.
