تولد فرزند عامل شادابی، همبستگی و انسجام اعضای خانواده و خیر و برکت و بقای آن است. وقتی فرزندی در یک خانواده متولد می شود، پدر و مادر برای تعلیم و تربیت، رشد و نمو، و سلامتی و سعادتش از جان و مال خود مایه می گذارند و شرایط لازم و نیازهای او را در همه ی ابعاد فراهم می کنند.
آن چه مسلم است «فرزند پروری» و «آموزش و پرورش» فرزندان راه و رسمی دارد که در صورت برنامه ریزی، دقت، نظم و تلاش والدین، فرزندان به سعادت و خوشبختی می رسند و چنانچه در این کار غفلت و سستی صورت گیرد، خسارات جبران ناپذیری به وجود می آید که نه تنها فرزندان و خانواده، بلکه جامعه را با آسیب های فراوان و اختلالات گوناگون مواجه خواهد کرد.
مبنا قرار دادن آیات قرآن کریم و توجه به سنت و سیره ی پیامبر عظیم الشأن اسلام و ائمه ی معصومین علیهم السلام، اساسی ترین و مهم ترین نکات کاربردی در تعلیم و تربیت و موضوع «فرزند پروری» را در اختیار والدین قرار می دهند و آنان می توانند با استناد به آنها و بهره گیری از این چشمه های جوشان و تمام نشدنی و همچنین استفاده از تجربیات ارزشمند صاحب نظران، فرزندان خود را دوست بدارند، نسبت به آنان محبت بورزند و در مسیر درست آموزش دهند و تربیت کنند.
حضرت امام صادق (ع) در همین زمینه فرموده اند:
»به کودکان محبت کنید و آنان را مورد رحمت و لطف خویش قرار دهید.» (1) آن حضرت در جای دیگری می فرمایند: «خداوند بنده ای را که فرزند خود را بسیار دوست می دارد، مورد رحمت خویش قرار می دهد.» (2)
احترام والدین به فرزندان، وفای به عهد، صداقت، رعایت عدالت بین آنان، نرمش و ملایمت در رفتار و برخورد با کودکان، رفق و مدارا، مهرورزی، تمجید بموقع، مهربانی، چشم پوشی از خطاها، خوش خلقی، تکریم شخصیت، پرهیز از تحقیر فرزندان، برخورد منطقی با خواسته های آنان و صدها نکته کاربردی دیگر، مجموعه مسائلی هستند که والدین باید در تعلیم و تربیت فرزندان خویش رعایت کنند.
کتاب «فرزند پروری والدین» حاوی نکات روان شناختی کاربردی، قابل استناد و اجرا، اثربخش و هدفمندی است که هر پدر و مادری برای توفیق در کار تعلیم و تربیت فرزند خود نیازمند توجه و عمل به آنهاست.
انتشارات انجمن اولیا و مربیان
1) آئین مهرورزی، محمدرضا کاشفی، ص 199، قم: بوستان کتاب، چاپ چهارم، 1383.
2) همان.
