رابطه با مدرسه

والدین باید رابطه ی مداومی با اولیاء مدرسه داشته باشند. رابطه با اولیاء مدرسه دارای فواید زیر است:

1- والدین با روش تدریس معلم آشنا می شوند و می توانند در خانه به کودکشان کمک نمایند.

2- والدین از وضعیت تحصیلی کودک خود مطلع می شوند و نقاط قوت آن را می فهمند تا آنها را در کودک تقویت کنند و نقاط ضعف را متوجه می شوند تا به کودک کمک نمایند، آنها را برطرف نماید.

3- معلم با وضعیت شما آشنا می شود و می تواند بهتر به کودک رسیدگی

کند.

4- معلم متوجه می شود که شما در جریان فعالیت های او قرار می گیرید و قدردان زحمات او هستید، بنابراین به کار خود دلگرم می شود.

5- در صورتی که اشکالی در کار مدرسه یا خانه وجود داشته باشد، با تبادل نظر آنها را برطرف می کنید.

6- در صورتی که کودک در مدرسه مشکلات رفتاری دارد، متوجه آن می شوید.

7- کودک متوجه رابطه ی خوب خانه و مدرسه می شود و علاقه ی او به مدرسه افزوده می شود.

8- یکی از مشکلات تربیتی تفاوت دیدگاه خانه و مدرسه است. این موضوع مخصوصا قبل از 12 تا 13 سالگی مهم است، چرا که در این سنین کودک همه ی حرفهای بزرگترها مثل والدین و معلم را صحیح می داند و نمی تواند بین آنها قضاوت کند. اگر حرف معلم و پدر و مادر با هم متضاد باشند، کودک دچار سردرگمی می شود. بعد از این سنین کودک می تواند قضاوت کند ولی باز هم تضاد دیدگاههای والدین و مربیان باعث پایین آمدن مقام آنها در ذهن کودک می شود. رابطه ی اولیاء و مربیان کمک می کند تا دیدگاه ها و انتظارات آنها از کودک یکسان شود.

9- رابطه ی والدین با مدرسه باعث رابطه با سایر والدین می شود. یکی از

مسائل تأثیر گذار در تربیت، کودکان گروههای کودکان می باشد. این گروهها گاهی باعث مشکلاتی می شوند. رابطه و همفکری والدین این بچه ها با مربیان مدرسه می تواند کمک کند تا والدین راههایی پیدا کنند تا بدون درگیری و اجبار، گروههای کودکان را از انحرافات نجات دهند.

علاوه بر مسائل گفته شده، فواید دیگری هم برای رابطه با مدرسه وجود دارد. برای برقراری رابطه ی خوب با مدرسه به نکات زیر توجه کنید:

1- برنامه ای داشته باشید که به طور منظم به مدرسه بروید، با مدیر، معاون و معلم کودک خود صحبت کنید.

2- از مربیان مدرسه در مورد وضعیت حضور و غیاب، نمرات درسی، رفتارهای کلاس، رفتارهای بیرون از کلاس و مشکلات احتمالی سؤال کنید.

3- مواردی که کودک شما به هر علتی غیبت کرده یا تکالیف خود را انجام نداده است، همراه کودک به مدرسه بروید و یا تلفنی به اطلاع مربیان مدرسه برسانید.

4- اگر متوجه شدید که علاقه ی کودک شما به درس خواندن و انجام تکالیف کم شده، با مربیان مدرسه رابطه برقرار کنید و علت را جویا شوید.

5- در مورد دعواهای کودکان و برخوردهای احتمالی کودک با همکلاسی ها، نیازی نیست به مدرسه مراجعه کنید. این کار صحیح نیست و باعث مشکلاتی برای کودک می شود. چنانچه این دعواها زیاد است یا

موجب آسیب رسیدن به کودک شده یا خود کودک از شما خواسته، سری به مدرسه بزنید و ابتدا قضیه را از اولیاء مدرسه جویا شوید، سپس با کمک هم مشکل را حل نمائید. هیچ گاه نخواهید به عنوان انتقام و با داد و فریاد، به مشکل رسیدگی کنید.

6- هنگام صحبت با اولیاء مدرسه، احترام آنها را حفظ کنید و مواظب باشید به آنها توهین نکنید. مثلا نگویید به نظر من روش شما اشتباه است، یا چرا به کودک من توجه نمی کنید و هر روز باید بچه ها او را اذیت کنند.

7- در مواردی که می دانید روش معلم بسیار غلط است و باعث اشکلاتی می شود، ابتدا در این مورد تحقیق کنید، سپس با تعدادی دیگر از والدین صحبت نمائید و آنها را توجیه کنید. سپس همراه هم به دیدن معلم بروید و با او صحبت کنید. البته معلم هایی که سالها با روش غلطی درس داده اند و به روش خود ایمان دارند به راحتی حاضر نیستند و نمی توانند روش خود را عوض کنند. شما باید از همان ابتدا کودک خود را در این گونه مدرسه ها ثبت نام نکنید و اگر مدرسه خوب است و همین یک معلم اشکال دارد، با نظم مدیر مدرسه، او را عوض کنید یا کلاس کودک خود را تغییر دهید. با این حال اگر چنین کاری امکان ندارد، تذکرات گروهی شما ممکن است نتیجه بخش باشد. در صورتی که تذکر دادید باید این کار را دنبال کنید و از هدف خود دلسرد نشوید. البته بار دیگر می گویم که این کار را بعد از تحقیق انجام دهید. یعنی

اولا مطمئن باشید که این روش غلط است. ثانیا مطمئن باشید که معلم از این روش استفاده می کند.