اگر کودک نوپایتان هنوز هم باید تغذیه کند تا خوابش ببرد و یا چندین بار در شب بیدار می شود و تا تغذیه نکند دوباره نمی خوابد، باید قبل از این که هر نوع آموزش خوابیدن را شروع کنید، باید تغذیه ی روزش را به طور دقیق بررسی کنید.
بیشتر وقت ها والدینی که سعی می کنند به کودکان نوپایشان آموزش خواب بدهند، با نتایج نامطلوبی روبرو می شوند.
به آن ها گفته می شود که کودکان نوپایشان به تغذیه در شب نیاز دارند و استفاده از شیوه ی گریه کنترل شده می تواند مشکل آن ها را حل کند. اما بعد از گذشت دو یا سه شب که کودک چندین ساعت داد و فریاد کرد، این والدین به طور معمول شیوه ی گریه کنترل شده را ترک می کنند و ادعا می کنند این شیوه برای آن ها مؤثر واقع نشده است. من به این توصیه معتقدم که جمله ی «کودکان نوپا به تغذیه در شب احتیاج ندارند» باید با این جمله جایگزین شود: «کودکان نوپا نباید به تغذیه در شب احتیاج داشته باشند«. دلیل این که آموزش خواب
برای این کودکان نوپا عمل نکرده این است که آن ها در بعضی از ساعت های شب بیداری، واقعاً گرسنه هستند. در این مورد چون غذاهای شیری به طور صحیح سازمان دهی نشده اند، به شیرخوار فرصت افزایش غذای روزش داده نشده است، لذا به زودی چرخه ی نادرست احتیاج شیرخوار به تکمیل نیازهای غذایی روزانه اش در شب، به همراه عادات نادرست خوابیدن روی سینه ی مادر یا با بطری شیر شکل می گیرد که مشکل بسیار جدی را به وجود می آورد.
چون این مشکل فراتر از عادات بد خوابیدن است، مهم است قبل از استفاده از آموزش خواب برای حذف مشکل عادات بد خوابیدن، اقداماتی جهت بهبود تغذیه کودک در روز صورت بگیرد.
