تخت بزرگ

بر اساس تجربیات من، یکی از دلایل بیداری های شبانه می تواند منتقل کردن کودک نوپا به تخت بزرگ تر باشد.

بسیاری از والدین این جا به جایی را بین 18 ماهگی و 2 سالگی با در نظر گرفتن این حقیقت که نوزاد جدیدی در راه است و به گهواره احتیاج دارد، انجام می دهند.

بعضی از والدین به نصیحت دوستانی گوش می کنند که می گویند پس از انتقال فرزندشان به تخت بزرگ تر، خواب کودکشان بهتر شده است. به نظر من این امر نشان می دهد که قبلاً کودکشان از عادات خوابی خوبی بهره مند نبوده است!!

بیشتر مراجعین من به کودکشان اجازه می دهند که تا سن 3 سالگی در تخت خود بخوابد. از آن جا که این کودکان هنوز در کیسه خواب می خوابند، احتمال این که در گهواره خود بالا روند وجود ندارد. حتی اگر تخت نوزاد برای کودک دوم لازم است، بسیاری از والدین ترجیح می دهند که گهواره دیگری بخرند و یا تختی شبیه گهواره که قبل از ورود نوزاد جدید، کودک نوپای خود را به آن تخت منتقل سازند. در نهایت این تخت می تواند به عنوان تخت نوزاد دوم نیز مورد استفاده قرار گیرد. قبل از منتقل کردن کودک نوپایتان به تخت بزرگ تر، ملاحظات زیر را در نظر بگیرید:

– کودکی که زودتر از موعد به تخت منتقل می شود، احتمال بیداری در شب یا زود بیدار شدن در

صبح دارد. وقتی والدین سعی می کنند، این کودک را آرام کرده و بخوابانند، تمایل بیشتری به نا آرامی نشان می دهد و اغلب در تخت خود نمی خوابد بلکه در تخت والدینش به خواب می رود.

– ورود نوزاد جدید اغلب موجب می شود که به محض شنیدن صدای نوزاد، کودک از تخت خود بیرون بیاید.

او فوراٌ یاد می گیرد که برای بدست آوردن همان توجه، یعنی خوردن و ناز و نوازش، شب ها مثل نوزاد رفتار کند.

– کودکی که آموزش استفاده از لگن بچه را دیده و در تخت می خوابد، حتی اگر نتواند شب را بدون پوشک تا صبح به سرانجام برساند، به احتمال زیاد می تواند بدون پوشک بودن را بپذیرد.

– بنا به تجربه ی من، کودکان کمتر از 3 ساله ای که در تخت می خوابند و آن ها که به چراغ خواب نیاز دارند، در طول شب به دفعات بیشتری بیدار می شوند و در نتیجه آرام کردن و خواباندن آن ها مشکل تر خواهد بود.