زمان مطالعه: < 1 دقیقه
معیار سلامت روانى در مکتب اسلام تحت عنوان رشد به کار رفته است لغت رشد، به معناى قائم به خود بودن، هدایت، نجات، صلاح و کمال آمده است.
على علیهالسلام در یکى از حکمتهاى خود پیرامون روانشناسى مؤمن مىفرماید:
«شادى مؤمن در چهره او، و اندوه وى در دلش پنهان است،
سینهاش از هر چیزى فراختر، و نفس او از هر چیزى خوارتر است،
برترى جویى را زشت، و ریاکارى را دشمن مىشمارد، اندوه او طولانى، و همت او بلند است، سکوتش فراوان، و وقت او با کار گرفته است، شکرگزار و شکیبا، و ژرف اندیش است،
از کسى درخواست ندارد، و نرمخو و فروتن است، نفس او از سنگ خارا سختتر، اما در دیندارى از بنده خوارتر است.(1)
دستیابى به حداقل رشد، مجوزى براى انجام کارهاى مستقل، انجام معاملات و دخالت در دارایى تلقى شده است.
1) در نهج البلاغه، حکمت 333.