ضرورى است تا شخصیت خود را آن طور که واقعا هست، نیز قبول نماییم کشمکش و خصومت با واقعیت، اغلب سبب بروز اختلال روانى مىگردد. شخص سالم در عین حالى که از خصوصیات مثبت و
برجستهى خود استفاده مىکند به محدودیتها و نواقص خود نیز آشنایى دارد.
یکى از محدودیتهاى مسلم، عوارض و نواقص جسمى مىباشد.
خیلى از جوانان نه تنها نواقص خود را نمىپذیرند بلکه با آن به جنگ و ستیز مىپردازند در حالى که قانع بودن در زندگى اثر زیادى بر بهداشت روانى دارد. براى اینکه فرد قانع و شاکرى باشیم لازم است به نعمتهایى را که خداوند در اختیار ما گذاشته نظر نماییم نه اینکه افسوس نعمتهایى را که از آن محروم هستیم را بخوریم.
خداوند در قرآن مىفرماید:
وَ إِنَّ رَبَّکَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَ لَکِنَّ أَکْثَرَهُمْ لا یَشْکُرُونَ
پروردگار تو نسبت به همهى مردم فضل و رحمت دارد ولى اکثر مردم شکرگزار نیستند.(1)
در آیهى دیگرى از قرآن مىفرماید:
لَئِنْ شَکَرْتُمْ لَأَزیدَنَّکُمْ وَ لَئِنْ کَفَرْتُمْ إِنَّ عَذابی لَشَدیدٌ
شما بندگان اگر شکر نعمت به جاى آورید نعمت را مىافزاییم، و اگر کفر و ناسپاسى کنید به عذاب شدید گرفتار مىکنیم.(2)
امام صادق علیهالسلام فرموده:«براى تسکین خاطر و تخفیف غم و اندوه خود، همواره به کسانى نگاه کن، که بهره و استفاده آنها از نعمتهاى الهى کمتر است، تا بدین وسیله شکر نعمتهاى موجود خداوندى را به جاى آورى و براى افزایش نعمت خداوند شایسته باشى و لایق بخششهاى او قرار گیرى.(3)
على علیهالسلام مىفرماید:
طوبى لمن ذکر المعاد، و عمل للحساب، و قنع بالکفاف، و رضى عن الله(4)
خوشا به حال کسى که به یاد معاد باشد، براى حسابرسى قیامت کار کند با قناعت زندگى کند، و از خدا راضى باشد.
اگر به این احادیث توجه کنیم مىبینیم یکى از مسائل مهمى که آرامش روحى هر فرد را بر هم مىزند کمبود مادیت زندگى و آرزوهاى طولانى و غرق در زندگى دنیا شدن مىباشد. چه بسا اختلالات روحى و در نهایت به بیماریهاى عصبى که منجر به برهم زدن تعادل حیاتى و جسمانى فرد مىگردد، اما هر چه از دنیا دور شویم و هدف را مد نظر داشته باشیم یعنى فکر قیامت و معاد و حسابرسى و راضى به رضاى خدا در انسان آرامش عجیبى ایجاد مىنماید.
1) نمل، آیه 73.
2) ابراهیم، آیه 7.
3) مستدرک، ج 2، ص 64.
4) حکمت 44 نهجالبلاغه على علیهالسلام.
