در این دوره سهم عوامل ارثى و مادرزادى درایجاد اختلالات روانى بیش از سایر عوامل است. علاوه بر عوامل فوق عوامل محیط، شرایط اقتصادى خانواده، نگرانیها و اضطرابهاى دوران حاملگى، بیماریهاى مادر در دوران حاملگى، ضربههاى قبل از تولد و ضربههاى زایمانى و سایر عوامل جسمانى و روانى مادر همگى
ممکن است در تعیین سرنوشت کودک مؤثر واقع شده و صدمات جبران ناپذیرى به وجود آورد.
از نظر بهداشت روانى پیشگیرى از این عوامل به شرح زیر مىباشد:
ممانعت از ازدواج خویشاندان نزدیک و ازدواجهاى زودرس، تشخیص و تعیین عوامل ارثى بیمارىزا و جلوگیرى از ازدواج افرادى که نسل معیوب به وجود مىآورند، مراقبت از سلامتى مادر در دوران حاملگى و جلوگیرى از نگرانیها، اضطرابها، و فشارهاى روانى او، ایجاد امکانات براى تغذیه کافى و جلوگیرى از کمبود مواد پروتئینى، ویتامینها، ابتلا به بیماریها و عفونتها، همکارى با متخصصین بیماریهاى زنان و زایمان در مورد اجراى موازین بهداشتى دوران حاملگى و بالاخره تنظیم طرحهاى لازم به منظور دادن آموزش کافى به مردم و آشنا ساختن آنان به زیانهاى جبران ناپذیرى که ممکن است در نتیجهى کوچکترین اهمال در این دوره به وجود آید.
جلوگیرى از حوادث زایمانى و صدمات مغزى که هنگام تولد ممکن است پیش آید از نظر بهداشت روانى بسیار مورد توجه بوده و باید مراقبت کامل از نظر حفظ کودک در مقابله ضربه، کمبود اکسیژن، خفگى و غیر، به عمل آید.
