نقش والدین نیز همپاى تغییرات زیستى نوجوان مىبایست تغییر یابد به دلیل افزایش سن و تغییر در شرایط محیط زندگى، والدین نوجوان اغلب آنچنان درگیر مسائل و مشکلات گوناگون زندگى هستند که توانایى و شکیبایى درک و پذیرش و کنار آمدن با نوجوان را ندارند.
و با زور و تهدید مىخواهند فرزند را مطابق میل و سلیقه خود
تربیت نمایند یعنى فرزند را به رنگ و روش خود در آورند. در حالیکه زور و تهدید نه تنها کارساز نمىباشد بلکه نوجوان را به لجبازى و درگیرى فکرى و روحى با والدین وا مىدارد. در نتیجه عوارض ناگوارى را به بار خواهد آورد. که گاهى اوقات غیرقابل جبران مىباشد.
نوجوان در اغلب اوقات دچار ابهام و بى ثباتى است به همین دلیل به شدت به کمک و حمایت والدین و دیگر بزرگانى چون معلم نیاز دارد.
حمایتى که نوجوان دریافت مىکند، نه فقط باید شامل پذیرش وى باشد، بلکه باید به نوعى کنترل و اصلاح رفتارهاى نامطلوب او را نیز در بر بگیرد.
و والدین و معلمان با اعمال درست و صحیح خود الگویى مناسب براى نوجوان باشند زیرا نوجوان بیشتر تقلید مىکند و از پند و اندرز خوشش نمىآید.
با توجه به ارتباط تنگاتنگ عوامل جسمانى، روانى، اجتماعى، والدین باید درایجاد محیط سالم و امن و بدون تنش تلاش کنند تا سازگاریهاى اجتماعى نوجوان کمتر با مشکل مواجه گردد.
