در سنین متوسط عمر بین حدود 50 – 40 سالگى بسیارى از افراد یک دوران ناراحتى جنسى را مىگذرانند که ممکن است آنها را بسیار آشفته سازد.
متخصصین بهداشت روانى باید در این مورد فعالیت خود را تعمیم داده و آموزش کلى در مورد به کار بردن روشهاى عملى براى انطباق و همسازیهاى لازم و برطرف ساختن مشکلات ارائه نمایند.
اکثریت زنان که در این دوره دچار دوران یائسگى شده و عادات ماهیانه آنها قطع مىشود دچار نگرانیهاى بى دلیل مىشوند به همان صورت که در مورد شروع عادت ماهیانه باید دختران را آماده ساخته و آموزشهاى کافى و راهنمایى لازم را به عمل آورد.
در مورد زنان نیز بایستى مسائل مربوط به یائسگى را آموزش داده، آنان را براى قبول این دوره آماده ساخت و بسیارى از معتقدات غلط و نادرستى را که در آنان وجود دارد برطرف نمود.
در این دوره معمولا بیماریهاى جسمى، فشار خون، چاقى، و ناراحتیهاى دیگر مسائل نامبرده را تحت الشعاع قرار داده و بر شدت ناراحتىهاى عصبى روانى مىافزایند.
اصولا اکثر زنان پایان قاعدگى را پایان عمر خود محسوب مىدارند و بعضى از آنان دچار اختلالات روانى شده ممکن است به کلى از زندگى کناره گرفته و خود را مطرود تصور نمایند. توجه به این مسئله که زیبایى و طراوت جوانى را از دست رفته و دیگر مورد توجه مردان نخواهند بود احتمالا ممکن است آنها را افسرده کرده و حتى به پاى خودکشى بکشاند. لذا در اسلام سفارش زیادى شده که به بزرگان خود احترام بگذارید.
پیامبر اکرم صلى الله علیه و اله فرمود:
فلیعطف کبیرکم على صغیرکم و لیوقر صغیرکم کبیرکم
بزرگتان نسبت به کوچکتان عطوفت و مهربانى داشته باشد، و کوچکتان به بزرگتان احترام بگذارد.(1)
و امام صادق درمورد احسان به پدر و مادر مىفرماید:
برالوالدین وصلة الرحم یزید ان فى الاجل(2)
نیکویى رساندن و خدمت نمودن، به پدر و مادر، و نیز پیوند خوب داشتن با خویشاوندان، سبب طولانى گردیدن عمر مىگردد.
1) اعیان الشیعه، جلد 1، ص 222.
2) کافى ج 2 ص 157 و بحار ج 17 ص 83.