اگر این مجال را نداشته باشید که از کارهاى خود گریز بزنید، احتمال اینکه دچار استرس شوید، بسیار بالا مىرود.
یک سؤال کلیدى که باید از خود بپرسید این است که«آیا در زندگى خود تفریح و سرگرمى دارم؟ آیا وقتى براى استراحت کامل و آسایش بخود اختصاص مىدهید یا خیر. آیا در طول هفته، مواقعى هستند که خیلى کم کار کنید؟
آیا اطمینان دارید که خواب شبانه شما کافى است؟
استراحت براى حفظ سلامتى و تندرستى، ضرورى است.
از آنجایى که خداوند براى سلامتى و آسایش انسان ارزش قائل شده مىفرماید:
اللَّهُ الَّذی جَعَلَ لَکُمُ اللَّیْلَ لِتَسْکُنُوا فیهِ وَ النَّهارَ مُبْصِراً إِنَّ اللَّهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَ لکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لا یَشْکُرُونَ(1)
خداست آنکه شب تار را براى آسایش و استراحت شما قرار داده و روز را روشن گردانید که خدا را در حق مردمان فضل و احسانست ولیکن اکثر مردم شکر نعمتش به جا نمىآورند.
یکى از بهترین مواقع استراحت، روزهاى تعطیل است.
این امر به هر شخصى، موقعیت رهایى از کارهاى روزمره خانه و محیط کار مىبخشد.
حتما لازم است که براى تعطیلات خود به دقت برنامه ریزى کنید و انتخابى را که انجام دادهاید با توانایى خود در رهایى فکرىتان، منطبق نمایید. استراحت و تفریح در حد اعتدال باشد مىتواند به رشد فکرى و توسعه و هماهنگى ارگانهاى بدن براى حفظ سلامتى و ازدیاد توانایى و قابلیت جسمانى فرد به نحوى که بتواند کارها و وظایف روزانه خود را بدون خستگى شدید و با نیروى و انرژى کافى انجام داده و همچنین توانایى مقابله با حوادث و صدمات غیرقابل پیش بینى را بهتر داشته باشد.
1) مؤمن / 61.
