اسلام برای شیر مادران و اثرات آن در تربیت اطفال، دستورهای مؤکّدی صادر فرموده است؛ زیرا این اطفال بی زبان و شیرخوار امروز، مردان و زنان بزرگ آینده ی این جامعه خواهند بود و از این لحاظ مسؤولیت والدین به خصوص مادر بسیار مهم است. این اهمیّت از یکی از روایات بسیاری که در این باره وارد شده کاملاً فهمیده می شود:
»عن غیاث بن ابراهیم عن أبی عبدالله علیه السلام قال: قال أمیرالمومنین علیه السلام:
أُنظُرُوا مَن تُرضِعُ أَولادَکُم فَإِنَّ الوَلَدَ یَشِبُّ عَلَیهِ؛ (1)
از غیاث بن ابراهیم روایت است که امام صادق علیه السلام فرمود: امیر مؤمنان [امام علی] علیه السلام فرمود: در نظر بگیرید که چه زنی به نوزادانتان شیر می دهد، زیرا نوزاد به سرشت شیر مادر بزرگ می شود.«
در اهمیت شیر مادران و تربیت نوزدان همین بس که امام حسین علیه السلام در یکی از سخنان خود فرمود: «یَأَبی اللهُ ذلِکَ لَنَا وَ رَسُولُهُ وَ المُؤمِنُونَ وَ حُجُورٌ طَابَت؛ (2) ما تن به خورای نخواهیم داد، زیرا یزدان یکتا و پیامبرش و مؤمنان، خواری و ذلت را برایمان نخواسته اند وما در دامن های پاک و پاکیزه ی مادرانی پرورش یافته ایم که [شیر پاکشان] اجازه نمی دهد تن به خواری و ذلت دهیم.«
1) کافی، ج 6، ص 44، روایت 10.
2) مکتب اسلام، سال 26، شماره 9، آذر 1365، به نقل از تحف العقول، ص 245.
