شیر سرشار است از مواد مختلف حیاتی که روی هم رفته یک مجموعه ی کامل غذایی را تشکیل می دهد. مواد معدنی شیر عبارت است از: سدیم، پتاسیم، کلسیم، منیزیم، روی، مس و کمی آهن و همچنین فسفر، کلر، ید و گوگرد. در شیر گازهای اکسیژن و ازت و اسیدکربنیک نیز وجود دارد. مواد قندی شیر به قدر کافی و به صورت لاکتوز است. ویتامینهای محلول در شیر، عبارت است از ویتامین های ب،ث، آ، و د.
این مسأله مورد اتفاق است که شیر تازه غذایی کامل محسوب می شود وشاید به همین دلیل است است که در حدیثی از پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم می خوانیم: «لَیسَ یُجزِی مَکَانَ الطَّعَامِ وَ الشَّرَابِ إِلَّا اللَّبَنُ؛ تنها چیزی که می تواند جای آب و غذا را کاملاً بگیرد شیر است.«
در روایات نیز می خوانیم که شیر عقل انسان را زیاد می کند و ذهن او را صفا می بخشد و روشنایی را می افزاید، نسیان و فراموشکاری را برطرف می کند، قلب را تقویت کرده و پشت را محکم می گرداند، و این همه بر اثر مواد حیاتی موجود در شیر است.
شیر غذایی است کم حجم و پرنیرو و خالص که برای هر انسانی در هر سن وس الی از طفولیت تا کهولت و پیری سودمند و غالباً سازگار است. اسلام بر شیر مادران، آن هم از راه نوشیدن مستقیم و مکیدن
سرپستان مادر، تأکید بسیار کرده و بلکه نوشانیدن آن را به نوزاد واجب دانسته است، مگر در مواردی که عسر و حرج باشد.
تذکر این نکته نیز لازم است که در مفاهیم اسلامی به نخستین قطره های شیر مادر (آغوز) که در لغت عرب به آن «لبا» می گویند، اهمیت فوق العاده ای داده شده است؛ تا جایی که برخی دادن شیر (آغوز) را به کودک از واجبات شمرده اند. (1)
درباره ی آیه ی مورد بحث باز هم می توان سخن گفت، از جمله این که: «کبد مواد را به نحوی که مقتضی تبدیر الهی است تقسیم می کند. این مطلب را خداوند بیان می فرماید تا کسانی که منکر زنده شدن مردگان هستند توجه پیدا کنند که خدایی که قادر است شیر سفید را از خون و سرگین جدا کندن می تواند مردگان را نیز از زمین خارج سازد، بدون این که بدنهای آنها را با یکدیگر مخلوط شود.» (2)
شیر خالص به امر خداوند توانا از بین سرگین و خون بیرون می آید و حال آن که بوی بد کثافت ورنگ خون ندارد.
1) همان مأخذ.
2) تفسیر مجمع البیان، ج 14، ص 6. همچنین مراجعه کنید به: تفسیر المیزان، ج 12، ص 418.
