بیمه ی کامل

آن پرایس – نانسی بامفورد، در نتیجه ی زحمات و بررسی و تحقیق چهارده ساله ی خود کتابی به نام «تغذیه ی کودک با شیر مادر» (راهنمای مادران شاغل) نوشته است. این پژوهشگر در بخشی از کتاب خود می نویسد: «دادن شیر مادر به کودک، بهترین تغذیه و راحت ترین، مناسب ترین وسالم ترین روش و اولین مرحله ی زمزمه ی عشق و محبت برای کودک است. با این روش، ارتباط مخصوصی بین مادر و فرزند برقرار شده و کودک، عشق و محبت را از مادر خود فرا گرفته و با این طریق پرورش می یابد و با شخصیتی پر مهر و محبت تربیت می شود. مادران نیز از رابطه ی صمیمی که شیر دادن با پستان بین آنها و نوزادشان برقرار ساخته لذت می برند.

تغذیه با شیر مادر بهترین کمک به آنهاست. لذت در این است که احساس کنیم کودکمان در بین بازوان ما آسوده خاطر و در کمال سکون و آرامش استراحت می کند و ما [از موهبت های الهی و] از معجزه ی [آیات و روایات و] طبیعت که این نعمت را به ما ارزانی داشته است در حیرتیم.

زنها زمانی شیر دادن با پستان را انتخاب می کنند که از محسّنات آن مطلع باشند؛ محسّنات فراوانی که هیچ کتابی نخواهد توانست تمامی

آنها را بیان کند. سلامت بدنی کودکی که از شیر مادر تغذیه می کند، بهتر از کودکی است که با شیر خشک تغذیه می شود.

این یک حقیقت است که کودکان تغدیه شده با شیر خشک، هفت برابر بیشتر از کودکان تغذیه شده با شیر مادر دچار بیماری های عفونی می شوند. نوزاد پادتن های گوناگون را در اواخر دوره ی بارداری و در روزهای اول تولد از «ماک» مادر دریافت می کند.

ماک، عبارت است از مایع شیر مانندی که در اواخر دوره ی بارداری و روزهای اول زایمان در پستان مادر تولید می شود و سرشار از پروتئین بوده و کالری آن بیشتر از شیر است. این ماده به برطرف کردن مخاط های گلوی نوزاد کمک می کند وبه علاوه ملیّن بوده و مواد مدفوعی را که در طی مدت جنینی در روده ها جمع شده به بیرون می فرستد. ماک دارای خواص ایمنی زایی است و بدین سبب، دادن آن به نوزاد ضروری است، زیرا کودک به وسیله ی پادتن های موجود در آن از ابتلا به بیماری مصون و محفوظ می ماند. از قدرت حفاظتی این ماده با گذشت زمان کاسته نمی شود و این مقدار تا پایان دومین سال شیرخوارگی نیز باقی می ماند. این ماده محیط اسیدی ایجاد می کند که برای رشد و نمو باکتری ها محل نامساعدی است.

برعکس، وقتی کودکی شیر خشک را در حال طاق باز می نوشد

مقداری از شیر وارد گوش میانی او شده، موجب عفونت آن می گردد. مکیدن پستان مانند مکیدن پستانک به کودک فشار وارد نمی آورد و همچنین کودک در موقع شیر خوردن از پستان به پشت نمی خوابد. تعادل و توزان ترکیبات مختلف شیر مادر، بیشتر برای رشد مغز کودک مساعد است و کودک از لحاظ قد، هوش، تناسب اندام و زیبایی نیز از خواص بالقوه ی ژنتیکی آن استفاده خواهد کرد.

بنابراین، شیر دادن مادر یک نوع بیمه ی کامل و تضمینی برای سلامتی کودک است. پیوستگی تماس بدنی موقع شیر دادن فرزندان شیرخوار با در آغوش گرفتن به وسیله ی مادران، موجب تقویت و رشد روان و احساس طرفین می شود که این امر در تغذیه به وسیله ی شیر خشک وجود ندارد.

دیگر مزایای شیر دادن با پستان برای مادران شیرده، آسودگی از شیشه شستن و تهیه شیر بهداشتی و هزینه ی سرسام آور خرید شیر خشک است. با شیر دادن، سطح سلامت بدنی مادر نیز از راه های متعددی بالا می رود. موقعی که کودک، پستان مادر را مک می زند، اکسی توسین را در دستگاه های بدن مادر آزاد می کند که این کار موجب انقباضات رحمی می گردد.

اگر مادر بر روی تخت زایمان به نوزاد شیر بدهد، این امر به خارج

شدن جفت کمک خواهد کرد و انقباضاتی که هفته های بعد از زایمان دست می دهد برای رحم بسیار مفید خواهد بود. این کار از خونریزی های رحمی جلوگیری نموده و به برگشت حجم رحم به اندازه ی طبیعی قبل از بارداری کمک می نماید.

مزیت دیگری که به ویژه برای مادران شیرده بسیار با ارزش است به تأخیر افتادن دوره ی عادت ماهانه است که در آن حال، از درد و ناراحتی عادت در امان خواهند بود و خطر کم خونی وخستگی ناشی از خونریزی را نخواهند داشت. اگر شیر دادن با پستان تنها عامل کاهش دهنده ی سرطان پستان نباشد، یکی از عوامل مهم آن است.» (1)

1) تغذیه کودک با شیر مادر، ص 29.