در سال های اخیر کشورهای بزرگ و مترقی به خطراتی که نوزادان را به خاطر عدم تغذیه با شیر مادر تهدید می کند پی برده اند. شرکت های سازنده ی شیر خشک، بیش از این تبلیغات فراوانی می کردند و حتی افراد کارآموز و تعلیم دیده به عنوان عیادت به بالین مادران می فرستادند و شیر خشک همراه با عکس های جالب کودکان و شیشه و لوازمی که مربوط به تهیه ی شیر خشک برای کودکان است به آنان هدیه می دادند.
اما هم اکنون تمامی دولت ها و سازمانهای جهانی بر اهمیت شیر مادر و مزایای آن تاکید می کنند و انسان ها رااز خطرات شیر ندادن مادران به نوزدان خود با اعلامیه ها، روزنامه ها و کتاب ها، در سراسر جهان و به زبان های مختلف، آگاه می کنند.
»مادر در تمام دوران شیر دادن کودک به حمایت دائم شوهر و خانواده و گروه مربیان بهداشتی احتیاج دارد، و اگر مشکلی دارد باید تشویق شود که همیشه با آنها در میان گذارد. آنها باید به مادر اطمینان دهند که موفق به شیر دادن کامل کودک خواهد شد. این اطمینان ضامن
موفقیت او می باشد.» «… مربیان بهداشت باید بکوشند تا همیشه از رسوم و عقاید محلی درباره ی تغدیه ی خانم های حامله و یشرده با خبر شوند و رسومی که مضر شناخته می شوند باید مدبّرانه و پس از توضیح به خانم های باردار وشیرده طرد گردند«.
»… مربیان بهداشت باید کاربرد روش های سنتی محلی را که به آماده شدن مادر برای تغذیه ی کودک با شیر مادر و مراقبت از نوزاد کمک می کند تشویق نمایند. همچنین تشویق گروه مربیان بهداشت در این زمان به خصوص حائز اهمیت خاصی است. مادر باید بداند که گروه بهداشت، اهمیت تغذیه با شیر مادر را دانسته و او را در انجام این امر یاری می کند. کارکنان بهداشت باید بکوشند طوری برنامه ریزی کنند که موجبات انجام این امر فراهم شود. مربی بهداشت باید مادر را تشویق کند که شیر دادن کودک، پیوند عاطفی عمیق بی مانند و ویژه ای بین او و فرزندش برقرار می کند و مردم این مطلب را دانسته و او را حمایت می کنند. مربیان بهداشت باید احتیاجات غذایی کودک در حال رشد را به مادر متذکر شوند و به طور کلی وی را جهت مراقبت از کودک آگاه نمایند. همه می دانند که شیر مادر برای کودک بهترین غذاست، ولی ایده ی تغذیه با شیر مادر به خصوص در مناطقی که محصولات غذایی شیرخواران تبلیغ و پخش می شود باید تقویت گردد. فرآورده های شیرخواران
هرگز نباید در مرکز بهداشت کلینیک و بیمارستان و یا به وسیله ی هر یک از این سازمان ها تبلیغ گردد. گروه های ترویج تغذیه با شیر مادر نیز می توانند در این موارد به مادر کمک کنند. مربی بهداشت باید این گروه ها را شناسایی و بین مادر و آنها تماس برقرار سازد.«
»… مربی بهداشت باید به دقت و همیشه مادر را تشویق کند تا سرحد امکان با شیر خود کودک را تغذیه نماید و او را توجیه کند که این محصولات مکمل شیر مادر هستند نه جانشین آن.«
اهمیت و امتیاز تغذیه ی نوزاد با شیر مادر آن قدر مهم و فراوان است که برای آن هیچ جانشینی از هر قبیل باشد نمی توان یافت، زیرا شیر مادر سبب ارتباط عمیق محبتی و عاطفی بین مادر و طفل است. توصیه ی سازمان جهانی بهداشت به مربیان این است: «شما ای مربیان بهداشت آگاه باشید که مزایای تغذیه با شیر مادر مسلماً بسیار بیشتر از مشکلات آن است. شیر دادن به کودک عمل بی نظیری است که برای مادر و کودک هر دو حائز اهمیت می باشد. شما می دانید که مشکلات تغذیه کودک با شیر مادر زیاد نیست و بیشتر آن را هم می توان با کمک شما پیشگیری و یا حل کرد. شیر غذایی است که مادر مخصوص کودک خود تولید می کند، این غذا رشد همراه با سلامتی و نمو کودک را در 4-6 ماه اول زندگی تامین می کند و غذای اضافی با ارزشی در دوره ی از شیر گرفتن
[یعنی بعد از 21 ماهگی] کودک نیز می باشد.«
»مربیان بهداشت باید دقت کنند که هیچ گونه تبلیغات و یا پخش نمونه های غذای کودک در مرکز بهداشت، درمانگاه یا بیمارستان انجام نشود. حتی هنگامی که لازم است مربی بهداشت، محصولی را که مکمل شیر مادر باشد تجویز نماید نباید هیچ گونه اسم تجارتی روی آن محصول باشد. پیام به مادری که به درمانگاه (کلینیک) بیمارستان مراجعه می کند باید همیشه این باشد که شیر مادر عالی تر و مطلوب تر از هر محصول تجارتی آماده است.» (1)
1) برای مطالب این بخش بنگرید به: تغذیه ی نوزاد با شیر مادر، ص 12-41.
