قرآن کریم در بیان چگونگى روابط انسانى زن و شوهر در نظام مشترک خانوادگى تعبیر بسیار لطیف، عمیق و پرمحتوایى دارد که دربردارندهى نکات بسیار سازنده و حیاتى است؛ به گونهاى که توجه به آن باعث مىشود زندگى آنها هم چون بهشت برین سرشار از صفا، صمیمیت، معنویت، آرامش بخش، و لذت آفرین باشد؛ آن جا که مىفرماید:
(هُنَّ لِباسٌ لَکُمْ وَ أَنْتُمْ لِباسٌ لَهُنَّ(؛ زنان لباس شمایند و شما لباس آنان (1)
از جمله نکتههاى مفیدى که از این تعبیر و بیان به دست مىآید از این قرار است:
1- زن و شوهر باید همانند لباس، تأمین کنندهى آرامش یک دیگر باشد؛ به گونهاى در کنار هم بیارامند؛ چنان که خداوند در جاى دیگر فرموده است: (أَنْ خَلَقَ لَکُمْ مِنْ أَنْفُسِکُمْ أَزْواجاً لِتَسْکُنُوا إِلَیْها(، به ویژه آرامش بخشى زن براى مرد باید بیشتر باشد: (و جعل منها زوجها لیسکن الیها(.
2- عیب یکدیگر را بپوشانند و در حفظ آبروى هم بکوشند.
3- در سردى و گرمى زندگى و فراز و نشیبهاى آن بسان لباس، مونس و همراه و یاور هم باشند.
4- مایهى زینت و زیبایى یکدیگر باشند.
5- تأمین کنندهى نیازهاى هم دیگر اعم از عقلى، عاطفى، جنسى، جسمى، فرزند خواهى، کمال جویى و… باشند.
6- ارتباط تنگاتنگ و نزدیک با یک دیگر داشته باشند و از دورى، جدایى و بىمحبتى پرهیز نمایند.
7- همان گونه که لباس با بدن تماس دارد، زن و مرد هم باید با یک دیگر در تماس باشند و بیگانه به حریم عفاف آنها راه نیابد؛ چنان که بیگانه در لباس راه ندارد.
8- حافظ عفت، حیا و پاک دامنى یکدیگر باشند؛ همان گونه که لباس حافظ عفت و حیاست و شرم گاه و بدن را مىپوشاند.
9- همانند لباس، وسیلهى هم دیگر باشند نه هدف. زن و شوهر به طور طبیعى به سوى دیک دیگر مایلند، اما هیچ کدام هدف نیستند بلکه وسیله و ابزارى براى رسیدن به اهداف والاى ازدواجاند.
10- انسان حافظ لباس است از سرقت، معیوب شدن و از بین رفتن و…. زن و شوهر نیز باید در زندگى حافظ و نگهبان هم دیگر از دزدهاى عفت و اخلاق، گرسنگان شهوت و دشمنان انسانیت و شخصیت باشند.
11- لباس براى انسان است، لذا دو همسر باید براى یکدیگر و به فکر هم باشند، از منیت و خودخواهى دورى کرده، دیگر خواه و همسر دوست باشند که خمیر مایهى اخلاق کریمانه است.
12- همان گونه که پوشندهى لباس، آن را دوست دارد، زن و شوهر نیز که به مثابه لباس یکدیگرند، باید دوستدار و عاشق هم باشند و این دوستى وسیلهاى براى تداوم زندگى مشترک و زندگى شرافتمندانه باشد.
13- لباس خوب و زیبا نشاط آور و لذت بخش است. دو همسر نیز باید با آراستن ظاهر و باطن خود، زندگى لذت آفرین و نشاط افزا براى هم دیگر به ارمغان بیاورند؛ هم چنین بهداشت و تمیزى لباس شرط سلامت بدن افراد است، از همین رو بهداشت، نظافت و آراستگى زن و مرد براى سلامت روح و روان خویش، حفظ عفت و پاکدامنى همسر و داشتن زندگى مطلوب ضرورى است.
14- در صورتى که لباس به هر دلیل معیوب شود، انسان عیب آن را برطرف مىکند؛ زوجین هم باید در برطرف نمودن عیبها و کاستىهاى میان خودشان و در چارهجویى و بهبودى بیمارىهاى جسمى و روحى هم دیگر در کمال دل سوزى و رغبت بکوشند.
15- لباس محرم اسرار بدن است؛ زن و شوهر نیز باید محرم راز هم باشند و از پردهدرى و فاش کردن اسرار ناگفتنى میان خودشان خوددارى نمایند.
16- لباس باید متناسب با اندام بدن باشد، به همین خاطر در زندگى زناشویى نیز دو زوج باید از جهت روحى، فکرى و اخلاقى متناسب و کفو یک دیگر باشند.
17- در صورتى که لباس کارایى مفید دارد و دور انداختن آن اسراف و غیر معقول است؛ همسران نیز که لباس یکدیگرند تا مادامى که در نیل به اهداف والاى نظام خانواده مفید هستند نباید در اثر اختلافات و خودخواهىها، آشیانه خود را به واسطه طلاق از هم بپاشند و گرنه غیر عاقلانه و نشانهى بىخردى است.
لطیفه: مردى به همسرش گفت: وجود شما در خانه همانند چراغى است روشنى بخش، خوب است خانه را به چراغهاى بیشترى روشنتر کنیم. خانم گفت: مگر نشنیدى که مىگویند: هرگز نشه فراموش لامپ اضافى خاموش.
1) بقره (2) آیه 187.
